Przełomowe badania prowadzone przez międzynarodowy zespół naukowców rozwiązał odwieczną zagadkę naukową dotyczącą pierścieni wokół planet takich jak Saturn. Okazało się, że pierścienie charakteryzują się uniwersalnym rozkładem cząsteczek o różnych rozmiarach.
Wyniki badań opublikowane w periodyku naukowym Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) sugerują także, że pierścienie Saturna są praktycznie niezmienne.
Profesor Nikolai Brilliantov z University of Leicester tłumaczy: „Pierścienie Saturna są stosunkowo dobrze zbadane i wiadomo, że składają się z cząsteczek lodu o rozmiarach od centymetrów do około 10 metrów. Z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że są one pozostałościami po katastroficznym zdarzeniu z przeszłości, i nie jest zaskoczeniem, że takie pozostałości charakteryzują się różnym rozmiarem, od bardzo małych po bardzo duże. Co jest natomiast zaskakujące to fakt, że stosunek obfitości cząsteczek o różnych rozmiarach z dużą dokładnością charakteryzuje piękne matematyczne prawo odwrotnych sześcianów. Oznacza to, że obfitość głazów o rozmiarze 2 metrów jest 8 razy mniejsza od głazów 1-metrowych, obfitość skał 3-metrowych jest 27 razy mniejsza, i tak dalej. Prawo to działa do rozmiaru około 10 metrów, wyżej następuje gwałtowny spadek obfitości głazów. Powód tego gwałtownego spadku jak i natura tego zdumiewającego prawa odwrotnych sześcianów pozostawała zagadką aż do teraz.”
„W końcu udało nam się rozwiązać zagadkę rozkładu rozmiarów cząstek. W szczególności nasze badania pokazują, że obserwowany rozkład nie jest charakterystyczny tylko dla pierścieni Saturna lecz ma charakter uniwersalny. Innymi słowy, takimi samymi cechami charakteryzują się wszystkie pierścienie planetarne składające się z podobnych cząstek.”
Większość planet Układu Słonecznego okrążanych jest przez mniejsze ciała, lub satelity. Niektóre z nich, takie jak Saturn, Jowisz, Uran i Neptun dodatkowo otoczone są pierścieniami – zbiorami jeszcze mniejszych ciał różnego rozmiaru, które okrążają planetę. Prawdopodobnie pierścienie wokół planet istnieją także poza Układem Słonecznym.
Duże planetoidy, takie jak Chariklo oraz Chiron o średnicy kilkuset kilometrów także posiadają własne pierścienie.
Profesor Brilliantov dodaje: „Ogólny model matematyczny przedstawiony w naszych badaniach skupia się na pierścieniach Saturna jednak może być z powodzeniem stosowany do innych systemów, w których cząsteczki łączą się ze sobą poprzez zderzenia przy niskich prędkościach i defragmentują się przy dużych prędkościach.”
Źródło: pnas