Mgławica znana jako Pająk świeci na zielono na powyższym zdjęciu wykonanym w podczerwieni za pomocą Kosmicznego Teleskopu Spitzer oraz w ramach przeglądu 2MASS (Two Micron All Sky Survey). Pająk, oficjalnie zwany IC 417, znajduje się w pobliżu dużo mniejszego obiektu znanego pod oznaczeniem NGC 1931, niewidocznego na powyższym zdjęciu. Razem oba obiekty często nazywane są mglawicami „Pająk i Mucha”. Mgławice to obłoki gazu i pyłu międzygwiezdnego, w których mogą powstawać nowe gwiazdy.
Pająt, znajdujący się około 10 000 lat świetlnych od Ziemi, z pewnością jest miejscem powstawania nowych gwiazd. Zlokalizowany jest w zewnętrznych rejonach Drogi Mlecznej, niemal dokładnie w przeciwnym kierunku niż centrum galaktyki. Grupa studentów, nauczycieli i naukowców przyjrzała się temu obszarowi w 2015 roku w ramach projektu NASA/IPAC Teacher Archive Research Program (NITRAP). Celem projektu była identyfikacja nowych gwiazd w tej mgławicy.
Na powyższym zdjęciu wyraźnie widać największą gromadę młodych gwiazd w Pająku. Nieco na prawo od środka zdjęcia, na ciemnym tle pustej przestrzeni kosmicznej widzimy jasną grupę gwiazd znaną pod nazwą „Stock 8”. Światło z tej gromady stworzyło pustą sferę w otaczającym ją obłoku pyłowym, widzianym na zdjęciu w postaci zielonej mgiełki. W samym zielonym obłoku widoczne są także grupy czerwonych punktowych źródeł światła – to także są młode gwiazdy.
Na powyższym zdjęciu promieniowanie podczerwone, niewidoczne dla naszych oczu, przedstawiono kolorami z zakresu widzialnego. Promieniowanie o długości fali 1,2 mikrona – wykryte przez 2MASS – przedstawiono na niebiesko. Promieniowanie o długości fali 3,6 oraz 4,5 mikrona zarejestrowane przez Spitzera, przedstawiono odpowiednio w kolorze zielonym i czerwonym.
Dane ze Spitzera wykorzystane do stworzenia powyższego zdjęcia zostały zebrane przez teleskop w „ciepłej fazie” misji, która rozpoczęła się po wyczerpaniu środka chłodzącego w połowie 2009 roku. Dzięki zaawansowanej budowie, Spitzer wciąż nadaje się do prowadzenia obserwacji na dwóch kanałach promieniowania podczerwonego. To już 12 rok pracy teleskopu.
Źródło: NASA/Tony Greicius