Wizja artystyczna powierzchni planety krążącej wokół Proxima Centauri
Wizja artystyczna powierzchni planety krążącej wokół Proxima Centauri

Dimitra Atri, astrobiolożka z Blue Marble Institute of Space Science opublikowała nowy artykuł w periodyku Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, w którym opisuje swoje badania nad modelami i symulacjami Proxima b, egzoplanety krążącej wokół Proxima Centauri, najbliższej nam gwiazdy.

W sierpniu br. zespół naukowców ogłosił odkrycie planety krążącej wokół Proxima Centauri – czerwonego karła oddalonego od Ziemi o 4,26 lat świetlnych, będącego najbliższą gwiazdą do naszego Układu Słonecznego. Planeta Proxima b została odkryta w tak zwanej ekosferze gwiazdy wzbudzając niesamowite zainteresowanie w społeczności astronomicznej, ponieważ oznacza to, że potencjalnie na jej powierzchni mogą istnieć warunki sprzyjające powstaniu życia. Od momentu ogłoszenia odkrycia Atri przeprowadza symulacje, których celem jest badanie wpływu rozbłysków gwiezdnych na planetę oraz na ewentualne życie na jej powierzchni.

Proxima b uważana jest za dobrą kandydatkę na planetę sprzyjającą powstaniu życia – wstępne informacje wskazują, że ma skalistą powierzchnię, rozmiarami przypomina Ziemię i krąży wokół swojej gwiazdy wystarczająco blisko, aby na jej powierzchni panowała odpowiednia temperatura. Z drugiej strony, planeta może doświadczać okresowych zjawisk takich jak rozbłyski gwiezdne, które mogą niszczyć wszelkie życie na jej powierzchni. Tego typu rozbłyski są dużo bardziej niebezpieczne w przypadku planet takich jak Proxima b z uwagi na fakt, że planeta znajduje się dużo bliżej swojej gwiazdy niż odległość Ziemia-Słońce. De facto, Proxima b znajduje się dużo bliżej swojej gwiazdy niż Merkury w naszym Układzie Słonecznym.

Aby sprawdzić czy Proxima b może utrzymać życie na swojej powierzchni, Atri musiał uwzględnić trzy główne czynniki – typ i rozmiar rozbłysków na Proxima Centauri, różną gęstość atmosfery planety oraz pole magnetyczne planety.

Wyniki symulacji wskazują, że jeżeli Proxima b posiada atmosferę podobną do Ziemi, życie na jej powierzchni może przetrwać większość rozbłysków emitowanych przez jej gwiazdę macierzystą. Jeżeli tak nie jest lub jeżeli planeta ma słabe ple magnetyczne, życie na powierzchni planety może być zniszczone przez każdy większy rozbłysk gwiezdny.

Źródło: Phys.org