Astronomers have discovered a new satellite orbiting the main belt asteroid (130) Elektra — the smallest object visible in this image. The team, led by Bin Yang (ESO, Santiago, Chile), imaged it using the extreme adaptive optics instrument, SPHERE, installed on the Unit Telescope 3 of ESO’s Very Large Telescope at Cerro Paranal, Chile. This new, second moonlet of (130) Elektra is about 2 kilometres across and has been provisionally named S/2014 (130) 1, making (130) Elektra a triple system. Exploiting the unprecedented sensitivity and spatial resolution of the instrument SPHERE, the team also observed another triple asteroid system in the main belt, (93) Minerva. Asteroids are the relics of the building blocks that formed the terrestrial planets in the early days of the Solar System. Studying asteroids with multiple satellites is of crucial importance because their formation mechanisms can provide information about planet formation and evolution that cannot be revealed by other methods. Using the data gathered with SPHERE the team inferred that both (130) Elektra and (93) Minerva were created in an erosive impact. As a result of the collision substantial chunks of matter can break away into space to form small satellites of one of the original bodies. In this case the small separation of the satellites from their larger parent asteroids, the large mass ratios between the moonlets and the primaries and the same composition between moonlets and primaries support this theory. Links Research paper by Yang et al.
Astronomowie odkryli nowy księżyc krążący wokół planetoidy Pasa Głównego (130) Elektra – to ten najmniejszy obiekt widoczny na powyższym zdjęciu. Zespół pracujący pod kierownictwem Bina Yanga (ESO, Santiago, Chile) wykonał zdjęcia obiektu wykorzystując instrument SPHERE zainstalowany na teleskopie UT3 stanowiącym element sieci Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) w Cerro Paranal w Chile. Nowy, drugi księżyc planetoidy (130) Elektra ma średnicę około 2 kilometrów i został tymczasowo nazwany S/2014 (130) 1 – tym samym Elektra dołączyła do rodziny układów potrójnych. Wykorzystując niespotykaną czułość i wysoką rozdzielczość przestrzenną instrumentu SPHERE zespół zaobserwował także inny układ potrójny w pasie głównym – planetoidę (93) Minerva.
Planetoidy to pozostałości po materii, z której uformowały się planety skaliste na początku istnienia Układu Słonecznego. Badanie planetoid za pomocą różnych instrumentów i sond jest zadaniem kluczowym dla zrozumienia mechanizmów, które prowadziły do powstania planet i ich ewolucji w czasie.
Wykorzystując dane zebrane za pomocą instrumentu SPHERE zespół naukowców był w stanie określić, że zarówno (130) Elektra jak i (93) Minerva powstały wskutek zderzenia. W wyniku tego zderzenia znaczne odłamki materii oderwały się i uleciały w przestrzeń kosmiczną stając się satelitami jednego z ciał biorących udział w zderzeniu. W tym przypadku niewielka odległość satelitów od większej planetoidy macierzystej, duży stosunek masy między księżycami a ich planetoidą macierzystą oraz ten sam skład chemiczny wspierają powyższą teorię.
Więcej informacji:
- artykuł naukowy: http://arxiv.org/pdf/1603.04435.pdf
Źródło: ESO
O Autorze
