Dane przesłane na Ziemię przez sondę New Horizons wskazują na dużo większe ilości wody w stanie stałym na powierzchni Plutona niż wcześniej przypuszczano.
Powyższe zdjęcie w fałszywych barwach będące wynikiem analizy obserwacji w zakresie podczerwonym przeprowadzonych za pomocą instrumentu Ralph/Linear Etalon Imaging Spectral Array (LEISA), wskazują gdzie widmowa charakterystyka lodu wodnego została zaobserwowana na powierzchni Plutona. Zdjęcie opiera się na dwóch skanach w podczerwieni przeprowadzonych 14 lipca 2015 roku z odległości około 108 000 kilometrów.
Skany wykonane w odstępie około 15 minut zostały następie połączone w jedno zdjęcie obejmujące cały dysk Plutona widziany przez instrumenty sondy New Horizons podczas zbliżenia do planety.
Woda w stanie stałym stanowi swego rodzaju podłoże na którym bardziej lotne lody zarysowują swoje zmieniające się wraz z porami roku kształty. Wstępne mapy tego podłoża przesłane przez sondę New Horizons zostały wstępnie porównane z widmem czystego lodu wodnego. W ten sposób powstała mapa przedstawiona po lewej stronie.
Wadą tej techniki jest fakt, że widmowa sygnatura wody w stanie stałym jest z łatwością maskowana przez metan w stanie stałym. Z tego też powodu na mapie zaznaczone zostały tylko obszary na których występował niemal czysty lód wodny lub na których było wyjątkowo mało metanu. Dużo dokładniejszą metodą wykorzystaną do stworzenia mapy po prawej stronie jest modelowanie uwzględniające wkład pochodzący z wielu innych występujących na Plutonie lodów. Owa metoda także ma swoje ograniczenia – pozwala bowiem na stworzenie mapy lodów uwzględnionych w modelu – dlatego też zespół naukowców stale dodaje nowe dane i udoskonala model.
Nowa mapa wskazuje obszary odkrytego lodu wodnego – okazuje się bowiem, że są one dużo rozleglejsze niż wcześniej uważano – to bardzo ważne odkrycie. Niemniej jednak mimo dużo większej czułości metody, mapa wciąć wykazuje bardzo małe ilości lodu wodnego na obszarach nieformalnie nazywanych Sputnik Planum oraz Lowell Regio. To wskazuje na fakt, że przynajmniej w tych regionach lodowe podłoże Plutona jest dobrze ukryte pod grubą warstwą innych lodów – takich jak metan, azot czy tlenek węgla.
Źródło: NASA
