Credit: ESO/L. Jorda et al., P. Vernazza et al.
Między Marsem a Jowiszem znajduje się Pas Planetoid pełen skalistych obiektów i odłamków. Pomimo jego rozdrobnionej natury, całkowita masa obiektów wypełniających Pas Planetoid jest znacząca i wynosi około 4% masy Księżyca! Większość tej masy zawiera się w dwóch wyróżniających się obiektach: Ceres, planecie karłowatej, która stanowi 1/3 masy Pasa Planetoid oraz planetoidzie Westa, która zawiera 9% jego masy. To właśnie Westa przedstawiona została na zdjęciu powyżej.
Ostatnio Westę obserwowano za pomocą instrumentu SPHERE/ZIMPOL zainstalowanego na teleskopie VLT – zdjęcie z tych obserwacji przedstawiono po lewej stronie po obróbce za pomocą algorytmu MISTRAL. Po prawej mamy syntetyczny obraz opracowany na podstawie danych wykonanych z przestrzeni kosmicznej. SPHERE (SpectroPolarimetric High-contrast Exoplanet REsearch instrument) to instrument do poszukiwania planet i ich bezpośredniego obrazowania. ZIMPOL natomiast jest jednym z jego podsystemów – to wyspecjalizowana kamera idealnie przystosowana do wykonywania bardzo ostrych zdjęć małych obiektów takich jak Westa.
Syntetyczny obraz wygenerowano za pomocą narzędzia opracowanego dla misji kosmicznych, noszącego nazwę OASIS. Czynniki takie jak albedo powierzchni Westy oraz jej geometria uzyskane na podstawie obserwacji za pomocą VLT/SPHERE uwzględniono w OASIS, który wykorzystuje trójwymiarowy model kształtu Westy, podczas obróbki zdjęć wykonanych przez sondę Dawn, która zakończyła badanie planetoidy z bliska w 2012 roku.
Zdjęcie Westy wykonane za pomocą SPHERE jest naprawdę imponujące zważając na odległość dzielącą Ziemię od Westy i małe rozmiary planetoidy – znajduje się ona dwa razy dalej od Słońca niż Ziemia, a jej średnica to jedynie 525 kilometrów. Na zdjęciu można dostrzec główne cechy powierzchni Westy: olbrzymi basen impaktowy na południowym biegunie Westu oraz górę w dolnej prawej części. To centralny szczyt basenu Rheasilvia o wysokości około 22 kilometrów (dwa razy wyższy od najwyższej góry na Ziemi – Mauna Kea – która wznosi się na ponad 10 kilometrów licząc od dna basenu Oceanu Spokojnego, i niemal dorównujący potężnemu marsjańskiemu wulkanowi Olympus Mons).
Źródło: ESO
O Autorze
