Obserwatorium fal grawitacyjnych LISA Pathfinder wystartowało dzisiaj z Kourou na szczycie rakiety Vega VV06 o godzinie 4:04 GMT i jest w drodze na niską orbitę okołoziemską.
Start rakiety poniżej:
Fale grawitacyjne to fałdy w tkance czasoprzestrzeni przewidziane sto lat temu przez Alberta Einsteina w ramach jego ogólnej teorii grawitacji opublikowanej 2 grudnia 1915 roku.
Teoria Einsteina przewiduje, że owe fluktuacje powinny być zjawiskiem uniwersalnym, wytwarzanym przez przyspieszająec masywne obiekty. Niemniej jednak jak dotąd z uwagi na swój niewielki rozmiar nie zostały zaobserwowane. Dla przykładu fluktuacje emitowane przez parę krążących wokół siebie czarnych dziur rozciągnęłyby linijkę o długości miliona kilometrów o mniej niż rozmiar atomu.
LISA Pathfinder przetestuje wyjątkowe technologie, które mogą pozwolić zaobserwować fale grawitacyjne w przestrzeni kosmicznej. Jego centrum stanowi para identycznych sześcianów ze złota i platyny o boku długości 46 mm oddalonych od siebie o 38 cm, które są odizolowane od jakichkolwiek zewnętrznych i wewnętrznych sił poza jedną: grawitacją.
W ramach misji owe sześciany zostaną umieszczone w swobodnym spadku, najczystszym dotąd wytworzonym w przestrzeni kosmicznej, a następnie ich względne położenie będzie monitorowane ze zdumiewającą dokładnością -tym samym zostaną położone podwaliny pod kolejne obserwatoria fal grawitacyjnych w przestrzeni kosmicznej.
Rakieta Vega wystartowała dzisiaj o 4:04 GMT z Gujany Francuskiej. Siedem minut później, po oddzieleniu pierwszych trzech członów, górny człon rakiety Vega odpalił silniki i wyniósł obserwatorium LISA Pathfinder na niską orbitę. Kolejne odpalenie silników miało miejscę w 1h 40 min lotu.
Obserwatorium oddzieliło się od górnego członu o 5:49 GMT. Kontrolerzy w centrum operacyjnym w Darmstadt w Niemczech nawiązali z nim komunikację i przejęli kontrolę nad sondą.
W ciągu nadchodzących dwóch tygodni, sonda będzie podnosić apocentrum swojej orbity sześciokrotnie uruchamiając silniki.
Ostatnie uruchomienie silników wyniesie sondę w w kierunku miejsca docelowego wokół stabilnego punktu L1, ok. 1.5 mln kilometrów od Ziemi.
Źródło: ESA
