Radek Kosarzycki 
Nowe badania rozbłysków gwiezdnych wskazują, że Słońce ma potencjał do wytwarzania super-rozbłysków.
W ramach badań prawdzonych przez naukowców z University of Warwick zaobserwowano gwiezdny super-rozbłysk na powierzchni gwiazdy obserwowanej przez kosmiczny teleskop Kepler. Rozbłysk charakteryzował się wzorami fal podobnymi do tych obserwowanych na Słońcu.
Super-rozbłyski są tysiące razy silniejsze niż te obserwowane na Słońcu i wielokrotnie były obserwowane na niektórych gwiazdach.
Odnaleziony w Drodze Mlecznej podwójn układ gwiazd o nazwie KIC9655129 znany jest ze swoich super-rozbłysków. Naukowcy opierając się na podobieństwach między super-rozbłyskami na KIC9655129 a rozbłyskami na Słońcu, że fizyka na której się opierają może być ta sama – a to znaczy, że nasze Słońce także może mieć możliwość wytworzenia takiego super-rozbłysku.
Typowe rozbłyski słoneczne mają energię równą 100 milionom megaton trotylu, jednak super-rozbłyski na Słońcu mog uwalniać energię nawet miliarda megaton trotylu.
W przypadku wystąpienia takiego super-rozbłysku na Ziemi systemy komunikacji satelitarnej oraz systemy dostarczania energii elektrycznej mogłyby być zagrożone.
Główny naukowiec Chloe Pugh z University of Warwick Centre for Fusion, Space and Astrophysics, tłumaczy:
“Nasz układ słoneczny wypełniony jest plazmą lub zjonizowanym gazem pochodzącym ze Słońca pod postacią wiatru słonecznego i gwałtowniejszych i silniejszych wybuchów słonecznych takich jak chociażby rozbłyski. Na gwiazdach podobnych do Słońca obserwowano już potężne rozbłyski, tzw. super-rozbłyski. Abyśmy mogli określić, czy nasze Słońce może wytworzyć tak intensywne rozbłyski musimy najpierw określić czy te samme procesy fizyczne odpowiedzialne są za gwiezdne super-rozbłyski co za rozbłyski słoneczne.”
“Powszechnie obserwujemy, że rozbłyski słoneczne składają się z serii regularnie występujących impulsów. Bardzo często oew pulsacje przypominają fale o długości fali, która związana jest z różnymi właściwościami danego obszaru Słońca, na którym powstaje rozbłysk. Badaniem tego typu fal zajmuje się sejsmologia koronalna. Od czasu do czasu rozbłyski składają się z wspólnie nakładających się na siebie wielu fal. Odnaleźliśmy dowody na występowanie wielu fal w gwiezdnych super-rozbłyskach i ich właściwości są identyczne jak tych obserwowanych na Słońcu.”
Wyniki badań pt. “A Multi-Period Oscillation in a Stellar Superflare” zostały opublikowane w czasopiśmie The Astrophysical Journal Letters.
Źródło: ApJL