Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Herschel odkrywa wstęgę przyszłych gwiazd

Posted on 29 marca 2016 by Radek Kosarzycki
Źódło: ESA/Herschel/SPIRE/M. Juvela (U. Helsinki, Finlandia)
Źódło: ESA/Herschel/SPIRE/M. Juvela (U. Helsinki, Finlandia)

Gwiazdy powstają wszędzie wokół nas. Droga Mleczna pełna jest obłoków pyłu i gazu, które mogą stać się żłobkami, w których będą powstawać kolejne generacje gwiazd. Dzięki kosmicznemu obserwatorium Herschel możemy teraz zajrzeć do wnętrza takich obłoków i sprawdzić co się w nich naprawdę dzieje.

Może się to wydawać ironiczne, ale poszukując miejsc, w których mogą powstać nowe gwiazdy, astronomowie poszukują najchłodniejszych miejsc w Drodze Mlecznej. Jest tak bowiem zanim gwiazdy zapłoną, gaz z którego powstaną musi ulec kolapsowi. Aby do niego jednak doszło gaz musi być chłodny i powolny, aby nie mógł oprzeć się grawitacji.

Oprócz gazu oczywiście mamy jeszcze pył. On także jest ekstremalnie chłodny, zaledwie 10-20 stopni powyżej absolutnego zera. Dla teleskopów optycznych taki pył jest całkowicie ciemny, jednak widoczny jest w dalekiej podczerwieni.

Ciekawy jest fakt, że najchłodniejsze fragmenty obłoku tworzą włókna, które rozciągają się przez cieplejsze obszary obłoku. Powyższe zdjęcie przedstawia chłodne włókno obłoku znane astronomom jako G82.65-2.00. Niebieskie włókno stanowi najchłodniejszą część obłoki i zawiera 800 razy więcej masy niż Słońce. Pył w tym włóknie charakteryzuje się temperaturą -259 stopni Celsjusza. Przy tak niskiej temperaturze, jeżeli włókno zawiera wystarczająco dużo masy najprawdopodobniej z czasem ulegnie kolapsowi w gwiazdy.

Zdjęcie zostało przygotowane tak, aby promieniowanie o najdłuższej długości fali (odpowiadające najchłodniejszym regionom) przedstawione było w kolorze niebieskim, a najkrótsze długości fali odpowiadające za nieco cieplejszy pył w kolorze czerwonym.

Obszar przedstawiony na zdjęciu odpowiada obszarowi nieba o szerokości około dwóch tarczy Księżyca w pełni. To jeden ze 116 regionów obserwowanych przez kosmiczne obserwatorium Herschel w ramach projektu Galactic Cold Cores. Każde obserwowane pole zostało wybrane z danych zebranych przez satelitę Planck, który wskazywał regiony galaktyki, w których znajdują się duże ilości chłodnego pyłu.

Źródło: ESA

Nawigacja wpisu

← Nowa symulacja Słońca pozwala na badanie procesów w różnej skali
Model tłumaczy długotrwałe erupcje na Enceladusie →

NAJNOWSZE

  • 18 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Woda na Marsie? Być może, ale tylko dwa razy dziennie i przez miesiąc w roku
  • 18 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Ta planeta traci milion ton atmosfery na sekundę. Winna jest jej własna gwiazda
  • 17 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Sonda DART zmieniła trajektorię lotu planetoidy. Okazuje się, że to nie wszystko
  • 17 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Wiatr pulsara zamiast dysku? Przełomowe obserwacje układu J1023
  • 17 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Astronomowie znaleźli obiekt w idealnym rezonansie z Neptunem. To pierwszy taki przypadek

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme