Zdjęcie bogatej w gaz galaktyki GASS 3505 wykonane w zakresie optycznym. W zakresie radiowym w tej galaktyce wyraźnie widać pierścień neutralnego gazu wodorowego będący wynikiem akrecji (widoczny jest także delikatny strumień materii po lewej stronie). Astronomowie doszli do wniosku, że w tej galaktyce zachodzi bardzo niewiele procesów gwiazdotwórczych - powstaje tam mniej niż 0.1 masy Słońca rocznie Źródło: Gereb et al. 2016
Zdjęcie bogatej w gaz galaktyki GASS 3505 wykonane w zakresie optycznym. W zakresie radiowym w tej galaktyce wyraźnie widać pierścień neutralnego gazu wodorowego będący wynikiem akrecji (widoczny jest także delikatny strumień materii po lewej stronie). Astronomowie doszli do wniosku, że w tej galaktyce zachodzi bardzo niewiele procesów gwiazdotwórczych – powstaje tam mniej niż 0.1 masy Słońca rocznie Źródło: Gereb et al. 2016

Zimny gaz w formie neutralnych atomów wodoru stanowi zapas materii do formowania gwiazd w galaktykach znajdujących się tak w pobliskim jak i odległym Wszechświecie. Zrozumienie w jaki sposób gaz akreowany jest przez galaktyki jest bardzo istotnym zadaniem dla astronomów ponieważ świeże dostawy gazu napędzają trwające procesy gwiazdotwórcze. W najbardziej rozpowszechnionej wersji, akrecja na galaktyki odbywa się wzdłuż kosmicznych włókien, a przynajmniej w przypadku masywniejszych galaktyk, ogrzewane są one przez fale uderzeniowe; w mniejszych galaktykach opadająca na nie materia pozostaje stosunkowo chłodna. Z uwagi na fakt, że galaktyki wczesnego wszechświata były mniejsze, wydaje się, że chłodny proces wzrostu był dla nich bardziej typowy.

Astronomowie badający akrecję materii na galaktyki muszą przyglądać się pobliskim galaktykom chociażby dlatego, że są jaśniejsze i że posiadają rozróżnialne szczegóły budowy takie jak ogony, mosty, pierścienie czy odkształcone dyski, które mogą być właśnie skutkiem przyciągania gazu. Przegląd nieba GALEX Arecibo SDSS Survey (GASS) to przegląd głębokiego pola na wielu zakresach promieniowania zaprojektowany właśnie do poszukiwania galaktyk bogatych w wodór atomowy. Sean Moran, astronom z CfA wraz z piątką współpracowników przeanalizował dane z GASS i wybrał jeden obiekt – GASS 3505 – zawierający wodór atomowy o masie blisko dziesięciu miliardów mas Słońca oraz stosunkowo jednorodny, okrągły wygląd w zakresie optycznym. Następnie za pomocą sieci Jansky Very Large Array, zespół stworzył głębokie mapy radiowe emisji wodoru z tego obiektu.

Astronomowie odkryli, że chłodny gaz tworzy pierścień wokół galaktyki o średnicy około stu sześćdziesięciu tysięcy lat świetlnych, w której zachodzi wyjątkowo mało wydajny proces formowania gwiazd (niemal dziesięciokrotnie słabszy niż w Drodze Mlecznej). Okazuje się, że pierścień połączony jest ze złożonym strumieniem materii, który jest dowodem na opadanie i akrecję gazu przez galaktykę. Ten strumień wyraźnie przypomina jak istotne są struktury morfologiczne w badaniu ewolucji galaktyk.

Źródło: CfA


Cold gas in the form of neutral hydrogen atoms provides the reservoir for star formation in galaxies from the distant to the nearby Universe. Understanding how it accretes onto galaxies is of crucial importance because fresh supplies of gas fuel the ongoing star-forming. In the most popular version, accretion onto the galaxy occurs along cosmic filaments, and at least in more massive galaxies is heated by shocks in the process; in smaller galaxies the infalling material stays relatively cool. Since galaxies in the early universe are smaller, it is thought that this cold process of growth is more typical for them as well.

Read more at: http://phys.org/news/2016-11-hydrogen-rich-passive-galaxy.html#jCp