Skip to content
Puls Kosmosu

Puls Kosmosu

Prawdopodobnie najlepszy portal o astronomii

  • Układ Słoneczny
    • Słońce
    • Merkury
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Planetoidy
    • Ceres
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Komety
    • Planeta 9
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Fale grawitacyjne
    • Gaz i pył
    • Gwiazdy
    • Mgławice
    • Pulsary
    • Supernowe
  • Kosmologia
    • Ciemna materia
    • Czarne dziury
    • Galaktyki
    • Gromady galaktyk
    • Kwazary
    • Rozbłyski gamma
  • Podbój kosmosu
    • ISS
    • Rakiety
    • Księżyc
    • Satelity
    • Teleskopy
    • Śmieci kosmiczne
    • Przemysł kosmiczny
    • Prawo kosmiczne
  • Inne
    • Recenzje
    • WywiadyRozmowy z naukowcami i badaczami przeprowadzone przez Puls Kosmosu.
    • Ciekawostki
    • Edukacja
  • Home
  • 2017
  • luty
  • 24
  • Kosmiczny wybuch z przeszłości – SN 1987A trzydzieści lat później

Kosmiczny wybuch z przeszłości – SN 1987A trzydzieści lat później

Radek Kosarzycki 24/02/2017

Trzydzieści lat temu masywna eksplozja wywołała falę uderzeniową nie tylko w przestrzeni lecz także w społeczności astronomicznej. SN 1987A była najbliższą obserwowaną supernową od czasu wynalezienia teleskopu, stała się też zdecydowanie najlepiej zbadaną supernową rewolucjonizując przy tym naszą wiedzę o wybuchowej śmierci masywnych gwiazd.

Znajdująca się w Wielkim Obłoku Magellana (galaktyce satelitarnej Drogi Mlecznej) supernowa 1987A to najbliższa nam eksplozja tego typu od kilkuset lat. Eksplozja oznaczała koniec życia masywnej gwiazdy, która w ostatnim tchnieniu wysłała w przestrzeń falę uderzeniową i wyjątkowo jasne promieniowanie. Światło eksplozji dotarło do Ziemi 23 lutego 1987 roku – niczym wspomnienie z przeszłości.

 

[AdSense-A]

 

Kosmiczny Teleskop Hubble’a obserwował SN 1987A od 1990 roku i w ciągu ostatnich 27 lat wielokrotnie zwracał w jej stronę swoje kosmiczne oko. W celu uczczenia 30. rocznicy wybuchu oraz aby sprawdzić jak rozwinęła się pozostałość po supernowej, w styczniu tego roku Hubble wykonał kolejne zdjęcie tej odległej eksplozji, które trafiło do już istniejącej kolekcji.

Dzięki wczesnej detekcji supernowej i jej stosunkowej bliskości do Ziemi, SN 1987A stała się najlepiej zbadaną supernową w historii. Przed eksplozją SN 1987A nasza wiedza o supernowych była bardzo uproszczona i wyidealizowana. Jednak szczegółowo badając ewolucję SN 1987A z supernowej do pozostałości po supernowej za pomocą teleskopów kosmicznych i naziemnych, astronomowie zebrali ogromne ilości informacji o wybuchowej śmierci masywnych gwiazd.

W 1990 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a był pierwszym teleskopem, który wykonał zdjęcie supernowej w wysokiej rozdzielczości, ukazując nam główny pierścień wokół eksplodującej gwiazdy. Na zdjęciach z Hubble’a naukowcy dostrzegli także dwa słabsze pierścienie zewnętrzne, rozciągające się w dwie strony w kształt klepsydry. Nawet dzisiaj pochodzenie tych struktur nie zostało do końca wyjaśnione.

Niemniej jednak obserwując na przestrzeni lat rozszerzającą się otoczkę materii, Hubble pozwolił wykazać, że materia tworząca tę strukturę została odrzucona przez gwiazdę na 20 000 lat przed eksplozją. Jej kształt początkowo zaskoczył astronomów, którzy oczekiwali, że umierająca gwiazda będzie odrzucała materię tworząc sferyczną otoczkę – jednak szybsze wiatry gwiezdne prawdopodobnie sprawiły, że wolniejsza materia skupiła się w swego rodzaju pierścieniach.

Początkowy rozbłysk promieniowania z supernowej oświetlił pierścienie. Z czasem, w pierwszej dekadzie po eksplozji ich jasność spadała, aż do momentu kiedy fala uderzeniowa z supernowej uderzyła w wewnętrzny pierścień w 2001 roku ogrzewając gaz do wysokich temperatur i generując silne promieniowanie rentgenowskie. Obserwacje tego procesu za pomocą Hubble’a rzucają światło na to jak supernowe wpływają na dynamikę i chemię otaczającej ją materii, a tym samym kształtują ewolucję galaktyk.

Źródło: ESO

[AdSense-B]

O Autorze

Radek Kosarzycki

Popularyzator astronomii. Kulturalny cham.
Od 2015 r. codziennie pisze i mówi o kosmosie na Pulsie Kosmosu.
Od 2020 r. pisze o kosmosie także na najlepszym polskim portalu technologicznym Spider’s Web.

See author's posts

Tags: SN 1987A Supernowa

Continue Reading

Previous: Umyka nam cała populacja gazowych olbrzymów w pobliżu gwiazd podobnych do Słońca
Next: Pierwsze dowody na powstawanie planet skalistych w układach podwójnych

Podobne

Chmury w atmosferze egzoplanety WASP-127b

Chmury w atmosferze egzoplanety WASP-127b

24/09/2021
Wow! Astronomowie sfotografowali egzoplanetę w naszej okolicy coconuts egzoplaneta

Wow! Astronomowie sfotografowali egzoplanetę w naszej okolicy

29/07/2021
Gorący i suchy jowisz: fascynująca atmosfera planety Tau Boötis b

Gorący i suchy jowisz: fascynująca atmosfera planety Tau Boötis b

29/07/2021

Facebook

Facebook Pagelike Widget
Tweets by pulskosmosu

Może cię zainteresować

NASA wybrała firmę, która zbuduje rakietę do przywiezienia próbek z Marsa mars-ascent-vehicle

NASA wybrała firmę, która zbuduje rakietę do przywiezienia próbek z Marsa

09/02/2022
Bingo! Helikopter Ingenuity właśnie wykonał dziewiętnasty lot na Marsie ingenuity

Bingo! Helikopter Ingenuity właśnie wykonał dziewiętnasty lot na Marsie

08/02/2022
To zdjęcie nie przedstawia gwiazd. To czarne dziury

To zdjęcie nie przedstawia gwiazd. To czarne dziury

03/01/2022
Życie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wydłużone! iss

Życie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej wydłużone!

02/01/2022
Copyright © All rights reserved. [email protected] | DarkNews by AF themes.