Ocean we wnętrzu Ganimedesa może zawierać więcej wody niż ocean we wnętrzu Europy – mówi Olivier Witasse, naukowiec pracujący nad misją Jupiter Icy Moon Explorer (JUICE). Sześć razy więcej wody niż w oceanach Ziemi czyli trzy razy więcej niż we wnętrzu Europy.
W marcu 2016 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a dostarczył jak dotąd najlepszych dowodów na obecność słonego oceanu pod powierzchnią Ganimedesa, największego księżyca Jowisza – większego od Merkurego i niewiele mniejszego od Marsa. Zidentyfikowanie obecności wody w stanie ciekłym jest kluczowym elementem poszukiwania przyjaznych dla życia globów poza Ziemią i poszukiwania życia takiego jakie znamy.
„To odkrycie stanowi kolejny klucz milowy, który tylko potwierdza wyjątkowe możliwości obserwacyjne Hubble’a” powiedział John Grunsfeld, były administrator Dyrektoratu Misji Naukowych NASA. „W ciągu 25 lat na orbicie Hubble dokonał wielu odkryć naukowych w naszym Układzie Słonecznym. Głęboki ocean pod lodową powierzchnią Ganimedesa stanowi kolejny ekscytujący postęp w poszukiwaniu życia pozaziemskiego”.
Ganimedes jest największym księżycem Układu Słonecznego i jedynym księżycem z własnym polem magnetycznym. Z uwagi na fakt, że Ganimedes znajduje się blisko Jowisza, zanurzony jest on także w polu magnetycznym gazowego olbrzyma.
Cykle aktywności zórz na powierzchni Ganimedesa wykryte przez Hubble’a charakteryzują się oscylacjami pola magnetycznego księżyca, które najlepiej tłumaczy wewnętrzny ocean znajdujący się kilkaset kilometrów pod powierzchnią.
Sonda JUICE będzie zbliżała się do księżyców na odległości między 1000 a 2000 kilometrów, a następnie wejdzie na orbitę wokół Ganimedesa na dziewięć miesięcy, z czego ostatnie cztery miesięcy spędzi na wysokości około 500 kilometrów nad powierzchnią.
Choć oceany znajdujące się we wnętrzach księżyców Jowisza są najprawdopodobniej skryte głęboko pod powierzchnią, radar zainstalowany na pokładzie sondy będzie w stanie zbadać ich złożoną ewolucję.
Dla przykładu, sonda JUICE będzie badała potencjalnie aktywne regiony na Europie i będzie w stanie dostrzec miejscach, w których zmienia się ich skład chemiczny, dzięki czemu możliwe będzie wykrycie płytkich zbiorników wody zamkniętych między warstwami lodu. Oprócz tego będziemy w stanie dostrzec”odkształcone” warstwy podpowierzchniowe, które umożliwią nam określić tektoniczną historię Ganimedesa.
Rozróżnienie pomiędzy lodem a nielodowymi materiałami pozwoli nam wykryć ukryte zbiorniki kriowulkaniczne. Profilowanie radarowe z kolei pozwoli nam zrozumieć ewolucję ogromnych kraterów uderzeniowych na powierzchni Kallisto.
„Spojrzenie pod powierzchnię tych księżyców za pomocą radaru to będzie jak spojrzenie w przeszłość, które pozwoli nam określić geologiczną ewolucję tych tajemniczych globów” mówi Witassse.
Źródło: Daily Galaxy via ESA/Scientific American
Zdjęcie: Justv23/Deviant Art