W 2015 roku ze względu na swoje gwałtowne spadki jasności gwiazda KIC 8462852 obserwowana przez Kosmiczny Teleskop Kepler spowodowała nie lada zamieszanie tak w środowisku astronomicznym jak i poza nim. Od tego czasu gwiazda ta skutecznie nie pozwalała naukowcom zrozumieć swojej natury.

Najnowsze wyniki badań prowadzonych przez Josha Simona i Benjamina Shappee oraz ich współpracowników obejmują obserwacje gwiazdy już od 2006 roku – czyli z okresu poprzedzającego odkrycie osobliwego zachowania gwiazdy. Astronomowie uważali bowiem, że jasność gwiazdy spada z czasem, ale najnowsze wyniki wskazują, że doświadczyła ona znacznych wzrostów jasności w 2007 i 2014 roku. Te nieoczekiwane zdarzenia komplikują lub eliminują niemal wszystkie proponowane mechanizmy, które mogłyby odpowiadać za osobliwe zachowanie gwiazdy.

Spekulacje dotyczące spadków jasności KIC 8462852 obejmowały między innymi wchłonięcie pobliskiej planety, nietypowo dużą grupę komet krążących wokół gwiazdy czy megastrukturę zbudowaną przez obcych.

Zasadniczo jasność gwiazdy może spaść gdy jakiś obiekt, np. planeta czy obłok gazu i pyłu przesłoni nam część tarczy gwiazdy częściowo ją zaćmiewając. Jednak już nawet przed odkryciem dwóch pojaśnień gwiazdy, chaotyczne spadki jasności obserwowane wokół KIC 8462852 nie przypominały niczego co astronomowie obserwowali w przeszłości.

W ubiegłym roku, Simon i Ben Montet, który także jest współautorem opisywanego badania, odkryli, że od 2009 do 2012 roku KIC 846252 pociemniał o prawie 1 procent. Następnie jasność gwiazdy spadła o zdumiewające 2 procent na przestrzeni zaledwie sześciu miesięcy. Jasność pozostała na tym poziomie przez sześć kolejnych miesięcy obserwacji za pomocą Keplera.

Tym razem zespół badaczy postanowił się przyjrzeć KIC 8462852 w dłuższym okresie czasu. W tym celu badacze przeanalizowali 11 lat danych obserwacyjnych zebranych w ramach All Sky Automated Survey (ASAS) oraz dwóch lat nieco nowszych danych zebranych w ramach precyzyjnego przeglądu All-Sky Automated Survey for Supernovae (ASAS-SN).

Badacze odkryli, że jasność gwiazdy spada od 2015 roku i aktualnie jest 1.5% niższa od lutego 2015 roku. Co więcej, badacze wykazali, że w okresach od 2009 do 2013 i od 2015 roku do teraz gwiazda doświadczyła dwóch wzrostów jasności.

„Jak dotąd sądziliśmy, że zmiany jasności tej gwiazdy podążają tylko w jednym kierunku – spadków”, mówi Simon. „Wiedza o tym, że ta gwiazda czasami jaśnieje, a nie tylko ciemnieje, nie zgadza się z większością proponowanych hipotez, które miały tłumaczyć jej osobliwe zachowanie”.

„Kolejnym istotnym krokiem będzie określenie zmian barwy gwiazdy w czasie, szczególnie w trakcie krótkich spadków jasności” dodaje Shappee. „Ta informacja pozwoli nam zawęzić paletę dostępnych teorii tłumaczących zachowanie gwiazdy”.

Przykładowo, jeżeli spadki jasności spowodowane były pyłem przesłaniającym nam gwiazdę, to w momencie spadku jasności gwiazda powinna być bardziej czerwona. Jeżeli jednak gwiazdę zasłaniają nam duże obiekty, nie powinniśmy obserwować zmian koloru”.

„Wciąż nie mamy rozwiązania tej zagadki, ale udało nam się dowieść, że długoterminowe zmiany jasności mogą stanowić klucz do poznania natury tej gwiazdy”.

Źródło: Carnegie Institution for Science