Zespół badawczy kierowany przez dwóch profesorów astrofizyki z Villanova University odkrył dotąd nieznane cechy fizyczne Gwiazdy Polarnej. Do niedawna, bardzo niedokładne pomiary odległości gwiazdy od Ziemi (322-520 lat świetlnych) sprawiały, że określenie jej cech fizycznych było bardzo trudne. Jednak dzięki pomiarom wykonanym przez satelitę Gaia (447 +- 1,6 roku świetlnego) zespół z Villanova mógł w końcu ustalić promień, jasność, wiek i masę Gwiazdy Polarnej.
Gwiazda Polarna jest najbliższą nam klasyczną cefeidą – rzadką i istotną klasą bardzo jasnych i pulsujących superolbrzymów. Związek jasności z okresem pulsacji sprawia, że cefeidy można wykorzystywać jako „świece standardowe” do mierzenia odległości do bliskich i odległych galaktyk.
„Dotychczasowa spora niepewność co do odległości do Gwiazdy Polarnej istotnie wpływała na naszą zdolność ustalania właściwości naszej najbliższej cefeidy. Gaia zmierzyła odległość do gwiazdy z dokładnością do 0,5 procenta” mówi Guinan. „Posiadanie precyzyjnych wyników pomiarów odległości pozwala nam na nowo badać strukturę i ewolucję Gwiazdy Polarnej i innych cefeid”.
Według członków zespołu badawczego ten przełom umożliwia nam nie tylko dalsze badania Gwiazdy Polarnej, ale sprawia też, że staje się ona ważnym laboratorium astrofizycznym do badania pulsacji gwiezdnych, właściwości, ewolucji i struktury cefeid.
„Nasze badania dostarczają nam dokładniejszej wiedzy o cefeidach jako o całej klasie gwiazd. Są to fundamentalnie istotne gwiazdy, bowiem wykorzystujemy je do ustalania odległości do galaktyk oraz tempa rozszerzania Wszechświata. Tylko kilka cefeid znajduje się wystarczająco blisko, abyśmy mogli określić ich podstawowe cechy fizyczne z precyzją teraz dostępną dla Gwiazdy Polarnej.
„To jest zawsze niesamowite kiedy nowa technologia czy nowe narzędzia pozwalają nam rozwiązać od lat trwające spory” mówi Engle. „Cefeidy są niezwykle ważnymi dla nas gwiazdami, a Gwiazda Polarna jest dla nas szczególnie interesująca. Określenie odległości do niej oraz jej właściwości fizycznych z taką dokładnością jest istotne nie tylko w kontekście tej konkretnej gwiazdy, jest to także doskonały przykład tego czego możemy się jeszcze spodziewać po wynikach z sondy Gaia”.
Źródło: Villanova University