To się nazywa wyczyn! Naukowcom udało się ustalić, z którego dokładnie miejsca na powierzchni Marsa został wybity głaz, który po milionach lat podróży uderzył w powierzchnię Ziemi. Nie sądziłem, że to jest możliwe.
Zacznijmy jednak od początku. Miliony lat temu, 227 mln km od Słońca przypadkowa, zbłąkana, kosmiczna skała w absolutnej ciszy przestrzeni kosmicznej zbliżała się do Czerwonej Planety. Niczym wieloryb z „Autostopem przez Galaktykę” zmierzający w kierunku powierzchni Ziemi, nie wiedziała co ją czeka. Skała, która w rzeczywistości była gigantyczną planetoidą z całym impetem uderzyła w powierzchnię Marsa. W trakcie uderzenia potężne ilości marsjańskiej skorupy zostały wystrzelone w przestrzeń kosmiczną. Większość z tych fragmentów wkrótce trafiła z powrotem na powierzchnię planety. Część jednak uzyskała w momencie uderzenia tak dużą prędkość, że wyrwała się z więzów grawitacji Marsa i rozpoczęła podróż po stosunkowo pustym Układzie Słonecznym.
Choć szanse na to były niewielkie, to jedna z tych skał po milionach lat błąkania się w przestrzeni międzyplanetarnej trafiła na przelatującą w pobliżu Ziemię, weszła w jej atmosferę i wylądowała na fragmencie lądu. Jak się okazało, skała wylądowała na Saharze, gdzie została odkryta w 2011 roku.
Meteoryt skatalogowany pod numerem NWA 7034 zwany także Czarną Pięknością ze względu na jego nietypowy wygląd jest jak dotąd najstarszyym fragmentem Marsa, jaki udało się znaleźć na powierzchni Ziemi.
Skąd na Marsie pochodzisz?
Naukowcy poinformowali właśnie, że udało się zidentyfikować krater uderzeniowy na powierzchni Marsa, z którego pochodzi Czarna Piękność. Wszystko wskazuje, na to, że meteoryt rozpoczął swoją podróż w miejscu, w którym teraz znajduje się krater Karratha na Marsie.
Black Beauty zawiera w sobie materię, która datowana jest na 4,48 mld lat, a więc pochodzi z bardzo młodego Marsa. Oznacza to także, że obszar krateru Karratha może w przyszłości stanowić prawdziwe okno do odległej przeszłości nie tylko Czerwonej Planety, ale także i Ziemi. Fakt, że na Marsie nie ma procesów tektoniki płyt pozwolił zachować bardzo stare fragmenty skorupy. Na Ziemi bezustanne zderzanie i odświeżanie fragmentów skorupy ziemskiej już dawno usunęły ślady młodej Ziemi z jej powierzchni.
Karratha został zlokalizowany przez algorytmy, które katalogowały kratery uderzeniowe na powierzchni Marsa. Stopniowo z 90 milionów wykrytych kraterów eliminowano kolejne, które nie pasowały do opisu Czarnej Piękności.
Analizując meteoryt naukowcy zauważyli, że do jego powstania przyczynił się nie jedno, a kilka uderzeń w powierzchnię Marsa. Najstarsze jego fragmenty wybite zostały ponad 1,5 mld lat temu z miejsca, w którym znajduje się 40-kilometrowy krater Khujirt. Materiał ten opadł po jakimś czasie z powrotem na powierzchnię Marsa, gdzie spokojnie sobie leżał, aż 5-10 milionów lat temu grzmotnęła planetoida, która wybiła krater Karratha, a pechową skałę tym razem wybiła w przestrzeń kosmiczną, która zakończyła się na ziemskiej pustyni.
Naukowcy zauważają, że także do krateru Khujirt materia znajdująca się w meteorycie przybyła z innego uderzenia, do którego doszło 4,45 mld lat temu. Gdzie jednak do niego doszło, tego nie wiadomo.
Źródło: 1