dd2

Młode masywne gwiazdy znane są z silnej emisji promieniowania rentgenowskiego. Jednak w przeciwieństwie do promieniowania rentgenowskiego z gwiazd o niewielkiej masie, gdzie powstaje ono w fotosferze gwiazdy, promienie rentgenowskie w gwiazdach masywnych najprawdopodobniej są efektem potężnych fal uderzeniowych. Za to zjawisko odpowiedzialnych może być kilka rodzajów fal uderzeniowych: powstających wskutek bardzo silnych wiatrów napędzanych promieniowaniem gwiazdy,  powstających wskutek czołowego zderzenia wiatrów kierowanych magnetycznie przez pole magnetyczne gwiazdy lub zderzeń wiatrów w układach podwójnych gwiazd. Rozpoznanie mechanizmów umożliwia astronomom identyfikację najaktywniejszych procesów, a tym samym odszyfrowanie dodatkowych informacji o składzie fizycznym i etapie ewolucji gwiazdy.

Astronomowie z Cfa (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics) Nick Wright, Jeremy Drake oraz Marcio Guaqrcello wraz ze współpracownikami wykorzystali dane z obserwatorium rentgenowskiego Chandra do zbadania emisji pochodzących od 106 masywnych gwiazd w stosunkowo bliskiej gromadzie Cygnus-OB2. Ta stosunkowo duża próbka gwiazd umożliwiła naukowcom przetestowanie wykorzystywanych przez nich modeli poprzez sprawdzanie czy istnieją wyraźne związki między np. intensywnością promieniowania rentgenowskiego a jasnością gwiazdy.

Astronomowie odkryli, że w badanej próbce gwiazd istnieje wyraźny związek między intensywnością w zakresie rentgenowskim, a całkowitą jasnością gwiazdy. Wyniki wskazują, że promieniowanie rentgenowskie jest szesnaście milionów razy mniejsze od całkowitego promieniowania gwiazdy. Wynik ten pokrywa się do wcześniej publikowanych wyników dla innego regionu formowania się masywnych gwiazd i skłania naukowców do pierwszej wersji wytłumaczenia fal uderzeniowych (związanego z promieniowaniem gwiazdy). Jednak dla najmasywniejszych gwiazd w próbce znaleziono także dowody na fale uderzeniowe powodowane zderzeniami wiatrów gwiezdnych. Nowe wyniki pozwoliły na uściślenie modeli emisji rentgenowskiej masywnych gwiazd. Z uwagi na fakt, że uzyskane wyniki z jednej gromady nie różnią się zbytnio od wyników w innych gromadach, najnowsza praca pozwala stwierdzić, że mechanizmy tej emisji nie zależą silnie od lokalnych warunków otoczenia.

Źródło: CfA

Więcej informacji: