Wizja artystyczna przedstawiająca superziemię GJ 536b i jej gwiazdę macierzystą GJ 536. Źródło: Gabriel Perez, SMM (IAC)
Wizja artystyczna przedstawiająca superziemię GJ 536b i jej gwiazdę macierzystą GJ 536. Źródło: Gabriel Perez, SMM (IAC)

Alejandro Suarez Mascareno, doktorant z Instituto de Astrofisica de Canarias (IAC) oraz University of La Laguna (ULL) wraz ze swoim promotorem Rafaelem Rebolo odkrył planetę typu „superziemia” – GJ 536b, której masa wynosi około 5.4 mas Ziemi. Planeta krąży wokół pobliskiej, bardzo jasnej gwiazdy. Artykuł opisujący odkrycie, w które zaangażowani byli także badacze z kilku innych krajów,  został zaakceptowany do publikacji w periodyku  Astronomy & Astrophysics.

Odkryta egzplaneta krążąca wokół gwiazdy GJ 536 nie znajduje się w ekostrefie swojej gwiazdy, lecz jej krótki okres orbitalny wynoszący około 8.7 dnia oraz jasność gwiazdy, stosunkowo chłodnego czerwonego karła sprawiają, że planeta może być idealnym kandydatem do prób badania składu jej atmosfery. W ramach badań udało się zaobserwować cykl aktywności magnetycznej przypominający cykl obserwowany na Słońcu, tyle że nieco krótszy, bo wynoszący około 3 lat.

„Jak na razie odkryliśmy tylko jedną planetę krążącą wokół GJ 536b, jednak nadal monitorujemy tę gwiazdę w poszukiwaniu innych obiektów planetarnych,” mówi Alejandro Suarez Mascareno, który jest pierwszy autorem artykułu. „Planety skaliste zazwyczaj wystepują w grupach, szczególnie w pobliżu gwiazd tego typu. Jesteśmy niemal pewni, że uda nam się odkryć inne mało-masywne planety na orbitach nieco bardziej oddalonych od tej gwiazdy, charakteryzujące się okresami od 100 dni do nawet kilku lat. Aktualnie przygotowujemy program poszukiwania tranzytów nowej egzoplanety, które pozwoliłyby określić jej promień i średnią gęstość.”

„Ta skalista egzoplaneta krąży wokół gwiazdy o wiele mniejszej i chłodniejszej niż Słońce,” mówi Jonay Isai Gonzalez. „Jednak gwiazda ta znajduje się wystarczająco blisko nas i jest wystarczająco jasna. Jest ona także widoczna zarówno z półkuli północnej jak i południowej – co jest szczególnie ważne biorąc pod uwagę przyszłe bardzo stabilne spektrografy jak i możliwość wykrycia kolejnych planet skalistych w ekosferze tej gwiazdy.”

„Aby wykryć tę planetę,” mówi Rafael Rebolo, „musieliśmy zmierzyć prędkość gwiazdy z dokładnością do jednego metra na sekundę. Gdy zakończymy budowę nowego instrumentu ESPRESSO we współpracy z IAC, poprawimy te pomiary o czynnik 10, i będziemy w stanie skupić się na poszukiwaniu planet, na których mogą panować warunki zbliżone do ziemskich zarówno wokół tej jak i innych pobliskich gwiazd.”

Planeta została odkryta dzięki wspólnym wysiłkom badaczy z IAC i Obserwatorium Genewskiego za pomocą spektrografu HARPS (High Accuracy Radial velocity Planet Seeker) zainstalowanego na 3.6-metrowym Teleskopie w La Silla w Chile oraz HARPS North na Telescopio Nacional Galileo (TNG) w Obserwatorium Roque de los Muchachos w La Palmie.

Źródło: Instituto de Astrofisica de Canarias