Gdy gwiazdy eksplodują
by Radek Kosarzycki 09/02/2017 · Astrofizyka / Supernowe
Ponad 75 milionów lat świetlnych od Ziemi, w gwiazdozbiorze Panny leży NGC 4981 – spiralna galaktyka o stosunkowo wybuchowej przeszłości.
NGC 4981 została odkryta 17 kwietnia 1784 roku przez Williama Herschela, a następnie skatalogowana w katalogu NGC (New General Catalogue) przez Johna Dreyera. Ponad sto lat później, 23 kwietnia 1968 roku, galaktyka po raz kolejny przypomniała o sobie, kiedy to w jej ramach doszło do eksplozji supernowej typu Ia (eksplozji w układzie podwójnym) znanej jako SN 1968I. Jednak nie była to jedyna supernowa w tej galaktyce. Kilkadziesiąt lat później kolaps jądra masywnej gwiazdy doprowadził do eksplozji supernowej SN 2007c.
Powyższe spektakularne zdjęcie NGC 4981 – na którym nie widać żadnej supernowej, jasna gwiazda widoczna na zdjęciu jest po prostu znacznie bliżej nas – zostało wykonane za pomocą instrumentu FORS (FOcal Reducer and low dispersion Spectrograph) zainstalowanego na Bardzo Dużym Teleskopie (VLT). FORS jest istnym szwajcarskim nożem wśród instrumentów ESO – jest w stanie badać wiele różnych typów obiektów astronomicznych na wiele różnych sposobów. Jakby nie patrzeć jest odpowiedzialny za jedne z najsłynniejszych zdjęć wykonanych za pomocą VLT.
Źródło: ESO
