Powyższa animacja przedstawia ilość światła rejestrowanego przez każdy piksel małego wycinka kamery  znajdującej się na pokładzie kosmicznego teleskopu Kepler. Fotony wyemitowane przez TRAPPIST-1, ultra-chłodnego karła znajdującego się 40 lat świetlnych od Ziemi zarejestrowane zostały w centrum powyższego kadru. Na powyższej animacji nie widać oczywiście siedmiu planet rozmiaru ziemskiego, które krążą wokół TRAPPIST-1.

Kepler rejestruje spadki jasności spowodowane przez przechodzące na jej tle planety. Tranzytujące planety nachodząc na tarczę gwiazdy wokół której krążą blokują część promieniowania emitowanego przez gwiazdę, powodując tym samym delikatny spadek jasności rejestrowanej przez Keplera. Planety o rozmiarach Ziemi a przechodzące na tle tarczy niewielkiego ultrachłodnego karła takiego jak TRAPPIST-1 powodują niezauważalny dla oka spadek jasności o niecały 1%.

Do poszukiwania tych spadków jasności w danych rejestrowanych przez teleskopy astronomowie wykorzystują wyrafinowane algorytmy, które m.in. muszą uwzględniać takie niuanse jak niewielkie ruchy Keplera w przestrzeni, które powodują takie migotanie pikseli jak widać na powyższej animacji.

W okresie od 15 grudnia do 4 marca br. teleskop Kepler realizujący misję K2 obserwował układ TRAPPIST-1 przez 74 dni. Animacja przedstawia 60 pomiarów jasności / zdjęć wykonywanych przez godzinę za pomocą kamery znajdującej się na pokładzie Keplera w odstępach 60 sekund. Zdjęcia wykonano 22 lutego br. Obraz przedstawia wycinek matrycy o boku 11 pikseli obejmujący 44 sekundy łuku nieba.

Źródło: NASA Ames/G. Barentsen