Hubble obserwuje: Nowe zdjęcie Mgławicy w Orionie
Poszukując samotnych planet i nieudanych gwiazd astronomowie korzystający z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a stworzyli mową mozaikę przedstawiającą Mgławicę w Orionie. Podczas przeglądu słynnego obszaru gwiazdotwórczego, badacze odkryli brakujący element kosmicznej układanki: trzeci, dawno utracony element układu gwiazd.
Mgławica w Orionie to najbliższy nam obszar gwiazdotwórczy – znajduje się zaledwie 1400 lat świetlnych od Ziemi. To naprawdę burzliwe miejsce – rodzą się tam gwiazdy, układy planetarne a promieniowanie emitowane przez młode masywne gwiazdy wycina luki w mgławicy zaburzając wzrost mniejszych, pobliskich gwiazd.
Zdjęcie Mgławicy Kleinmanna-Lowa.
Dzięki temu chaosowi, Hubble wiele razy miał okazję badania różnych intrygujących procesów zachodzących w mgławicy. Powyższe zdjęcie przedstawia centralny region mgławicy w zakresie widzialnym i bliskiej podczerwieni.
Wykonane z Ziemi zdjęcie Oriona, Małego Psa i Wielkiego Psa.
Astronomowie wykorzystali obserwacje w bliskiej podczerwieni do poszukiwania samotnych planet – przemieszczających się w przestrzeni bez gwiazdy macierzystej – oraz brązowych karłów w Mgławicy w Orionie. Możliwości obserwacyjne Hubble’a w podczerwieni pozwalają nam zajrzeć przez obłoki gazu i pyłu i dostrzec ukryte w nich gwiazdy. Pośród takich gwiazd astronomowie natrafili na gwiazdę poruszającą się z nietypowo wysoką prędkością – około 200 000 kilometrów na godzinę. Gwiazda ta może być brakującym elementem zagadki układu gwiazd rozerwanego 540 lat temu.
Astronomowie wiedzieli już o dwóch innych uciekających gwiazdach w Mgławicy, które najprawdopodobniej stanowiły kiedyś część układu wielokrotnego. Przez lata uważano, że oryginalny układ zawierał więcej niż te dwie gwiazdy. Teraz przez przypadek Hubble pomógł odkryć najprawdopodobniej brakujący trzeci element tego układu.
To czy ta gwiazda faktycznie jest brakującym – i ostatnim – elementem zagadki wymaga jeszcze dalszych obserwacji. Tak samo z resztą jak pytanie o powód rozerwania układu gwiazd. Aktualnie istnieje kilka teorii: interakcje z inną, pobliską grupą gwiazd lub chociażby sytuacja, w której dwie z trzech gwiazd za bardzo zbliżyły się do siebie.
Źródło: STScI
[AdSense-A]
