Na powyższym zdjęciu wykonanym w 2000 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble, mgławica planetarna IC 418 świeci niczym wielobarwny kamień szlachetny. IC 418 znajduje się jakieś 2000 lat świetlnych od Ziemi w kierunku gwiazdozbioru Zająca.
Mgławica planetarna stanowi ostatni etap ewolucji gwiazdy podobnej do naszego Słońca. Gwiazda w centrum IC 418 była czerwonym olbrzymem jeszcze kilka tysięcy lat temu, lecz w pewnym momencie odrzuciła swoje zewnętrzne warstwy w przestrzeń kosmiczną tworząc w ten sposób mgławicę, która jak dotąd rozrosła się do średnicy ok. 0,1 roku świetlnego. Po gwieździe pozostało w centrum mgławicy gorące jądro czerwonego olbrzyma. Promieniowanie ultrafioletowe emitowane przez jądro przenika otaczający gwiazdę gaz powodując jego świecenie. Przez najbliższe kilka tysięcy lat mgławica będzie stopniowo rozpraszana w przestrzeń kosmiczną, a gwiazda będzie stopniowo stygła i gasła przez kolejne miliardy lat jako biały karzeł. Nasze Słońce także czeka taki sam los, ale na szczęście, stanie się to dopiero za jakieś 5 miliardów lat.
Powyższe zdjęcie IC 418 przedstawiono w kolorze – dzięki czemu widać różne filtry wykorzystane do wyizolowania promieniowania pochodzącego z rónych pierwiastków chemicznych. Kolor czerwony przedstawia światło wyemitowane przez zjonizowany azot (najchłodniejszy gaz w mgławicy, znajdujący się najdalej od gorącego jądra), kolor zielony przedstawia emisję pochodzącą od wodoru a niebieski od zjonizowanego tlenu (najgorętszego gazu, najbliższego gwieździe centralnej). Zachwycająca tekstura mgławicy dopiero teraz została odkryta przez HST, a jej pochodzenie jest wciąż niejasne.
Źródło: NASA