Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Sonda Voyager 2 zbliża się do przestrzeni międzygwiezdnej

Posted on 6 października 20186 września 2023 by Radek Kosarzycki

Sonda Voyager 2 kierująca się w stronę przestrzeni międzygwiezdnej zarejestrowała wzrost liczby promieni kosmicznych pochodzących spoza Układu Słonecznego. Wyniesiona w przestrzeń kosmiczną w 1977 roku sonda znajduje się niecałe 17,7 miliarda kilometrów od Ziemi czyli w odległości 118 razy większej od odległości Słońce-Ziemia.

Od 2007 roku sonda podróżuje przez najbardziej zewnętrzną warstwę heliosfery, rozległego bąbla wokół Słońca i jego planet, zdominowanego przez promieniowanie oraz pole magnetyczne Słońca. Naukowcy z misji Voyager oczekują przekroczenia przez sondę zewnętrznej granicy heliosfery, tak zwanej heliopauzy. Gdy Voyager 2 wyleci z heliosfery, stanie się drugim (po sondzie Voyager 1) stworzonym przez człowieka obiektem w przestrzeni międzygwiezdnej.

Od końca sierpnia instrument Cosmic Ray Subsystem zainstalowany na pokładzie Voyagera 2 zarejestrował 5-procentowy wzrost częstotliwości uderzeń promieni kosmicznych w porównaniu z początkiem sierpnia. Instrument Low-Energy Charged Particle zarejestrował podobny wzrost promieniowania.

Promienie kosmiczne to szybko poruszające się cząstki pochodzące spoza Układu Słonecznego. Niektóre z nich blokowane są przez heliosferę, dlatego też badacze odpowiedzialni za sondę oczekują wzrostu ilości uderzeń promieni kosmicznych gdy sonda przekroczy granicę heliosfery.

W maju 2012 roku sonda Voyager 1 doświadczyła wzrostu liczby promieni kosmicznych takiego samego jakiego teraz doświadcza Voyager 2. Wzrost ten został zarejestrowany na jakieś 3 miesiące przed przekroczeniem przez sondę heliopauzy.

Niemniej jednak, członkowie zespołu Voyager zauważają, że wzrost liczby promieni kosmicznych nie jest jednoznaczną oznaką tego, że sonda zbliża się do przekroczenia heliopauzy. Voyager 2 znajduje się w zupełnie innym miejscu helioosłony – zewnętrznego rejonu heliosfery – niż Voyager 1, i między tymi miejscami mogą występować istotne różnice.

Fakt, że Voyager 2 może osiągać heliopauzę sześć lat po Voyagerze 1 jest równie istotny, ponieważ heliopauza kurczy się i rozszerza wraz z trwającym 11 lat cyklem aktywności słonecznej.

Źródło: JPL

Nawigacja wpisu

← Sonda New Horizons przygotowuje się do noworocznego przelotu w pobliżu Ultima Thule
Niesamowite rozbłyski w centrum Galaktyki →

NAJNOWSZE

  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki Planetoida wielkości stadionu zbliży się do Ziemi. Takie rzeczy nie zdarzają się codziennie
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki ESA dokonała przełomu w kosmicznych lotach w formacji. Co za precyzja!
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA wycofuje się z planu prywatnego startu łazika księżycowego VIPER
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki Ani to galaktyka, ani gromada gwiazd. Naukowcy nie mogą się zdecydować
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA rzuca światło na tajemnicze wybuchy promieni rentgenowskich z układu czarnej dziury „Ansky”

NEWSLETTER

PODCAST

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme