Obserwacje wykonane wkrótce po dotarciu przez sondę Rosetta do celu podróży w 2014 roku ostatecznie potwierdziły obecność lodu wodnego.
Mimo, że para wodna jest jednym z głównych gazów ulatniających się z komety 67P/Czuriumow-Gerasimienko uważa się, że znaczna ilość lodu pochodzi z wnętrza komety, i jak dotąd zidentyfikowano niewiele miejsc z odsłoniętym na powierzchni lodem wodnym.
Niemniej jednak szczegółowa analiza wykonana za pomocą VIRTIS – instrumentu rejestrującego promieniowanie podczerwone zainstalowanego na pokładzie sondy Rosetta – odkrywa przed nami skład chemiczny najbardziej zewnętrznej warstwy komety: w znacznej części jądro komety pokryte jest ciemną, suchą i bogatą w związki organiczne materią, z niewielką domieszką lodu wodnego.
W najnowszych badaniach, które skupiają się na skanach wykonanych między wrześniem a listopadem 2014 roku zespół potwierdził, że dwa obszary o średnicy kilkudziesięciu metrów każdy w regionie Imhotep, które widoczne są jako jasne plamy w zakresie widzialnym faktycznie cechują się dużą zawartością lodu wodnego.
Lód znajduje się na ścianach klifu i podczas obserwacji jego temperatura wynosiła -120 stopni Celsjusza.
W tych regionach czysty lód wodny zajmował około 5% każdego piksela, a resztę zajmowała ciemna, sucha materia. Obfitość lodu została obliczona przez porównanie pomiarów w podczerwieni wykonanych przez instrument VIRTIS z modelami, które uwzględniają w jaki sposób ziarna lodu różnych rozmiarów mogą mieszać się w jednym pikselu.
Dane ujawniły istnienie dwóch różnych populacji ziaren: jeden o średnicy kilku dziesiętnych mikrometra, a drugi o średnicy 2 mm.
Czytaj więcej:
Źródło: ESA