Astronomowie odkryli spektakularną smugę gazu o szerokości ponad 300 000 lat świetlnych podążającą za pobliską galaktyką.
Strumień gazu składa się z wodoru – surowca, z którego powstają nowe gwiazdy – i jest pięciokrotnie dłuższy od samej galaktyki.
Odkrycia dokonał międzynarodowy zespół naukowców pod kierownictwem dr Alessandro Boselli z Laboratoire d’Astrophysique w Marsylii. Wyniki swoich obserwacji opublikowali w periodyku Astronomy & Astrophysics.
Luca Cortese, astrofizyk z International Centre for Radio Astronomy Research, który jest członkiem zespołu badawczego mówi, ze naukowcy już dawno temu zauważyli, że galaktyka NGC 4569 zawiera mniej gazu niż się tego oczekiwali, ale jak dotąd nie wiedzieli gdzie się ten gaz podział.
„Nie mieliśmy jak dotąd wyraźnego dowodu na bezpośrednie usunięcie gazu z galaktyki,” mówi Cortese.
„Teraz dzięki nowym obserwacjom byliśmy w stanie zauważyć olbrzymią ilość gazu, która tworzy strumień podążający za galaktyką.”
„Co ciekawe, jeżeli zmierzymy masę strumienia to jest ona identyczna z ilością gazu, której brakuje w dysku galaktyki.”
NGC 4569 znajduje się w Gromdzie w Pannie, w grupie galaktyk oddalonej o 55 milionów lat świetlnych od Drogi Mlecznej.
Przez gromadę galaktyka podróżuje z prędkością 1200 kilometrów na sekundę i dr Cortese uważa, że to właśnie ten ruch doprowadził do wyrwania gazu z galaktyki.
„Wiemy, że duże gromady galaktyk zatrzymują duże ilości gorącego gazu,” dodaje.
„Dlatego też gdy galaktyka wpada do gromady odczuwa ciśnienie całego gazu tak samo jak my czujemy silny wiatr na twarzy, ciśnienie tego wiatru/gazu może oderwać sporo gazu z galaktyki.”
Odkrycia dokonał zespół badaczy korzystających z super-czułej kamery zainstalowanej na Canada France Hawaii Telescope obserwującym NGC 4569 dłużej niż kiedykolwiek wcześniej.
Dr Cortese uważa, że to może być pierwsza z wielu galaktyk, w której zauważymy długie ogony gazu.
„To naprawdę ekscytujące odkrycie bowiem dokonaliśmy go w ramach pilotażowego projektu, i zwróciliśmy oko teleskopu w kierunku najjaśniejszej galaktyki spiralnej w Gromadzie w Pannie,” dodaje.
Więcej informacji:
- artykuł naukowy: http://arxiv.org/abs/1601.04978
Źródło: Astronomy & Astrophysics / University of Western Australia