Gorąca, metaliczna planeta o rozmiarach Ziemi i gęstości zbliżonej do Merkurego – znajdująca się 339 lat świetlnych od Ziemi – została odkryta i scharakteryzowana przez międzynarodowy zespół astronomów.
K2-229b to planeta prawie 20% większa od Ziemi, ale o masie ponad 2.5 raza większej od masy Ziemi. Po jej dziennej stronie temperatura na powierzchni przekracza 2000 stopni Celsjusza (2330K).
Ten niezwykle gorący glob oddalony jest od swojej gwiazdy macierzystej o 0,012AU (czyli znajduje się ona niemal 100 razy bliżej swojej gwiazdy niż układ Słońce-Ziemia). Gwiazda macierzysta natomiast to aktywny karzeł typu K w Gwiazdozbiorze Panny. Planeta K2-229b okrąża swoją gwiazdę w czasie zaledwie 14 godzin.
Wykorzystując dane z teleskopu Kepler, dr David Armstrong wraz ze współpracownikami z Uniwersytetu w Warwick odkrył planetę za pomocą metody wahań (spektroskopii dopplerowskiej).
Astronomowie wiedzieli, że planeta tam jest, dzięki regularnym spadkom jasności gwiazdy macierzystej, które wskazywały na okresowe blokowanie części światła emitowanego przez gwiazdę przez przechodzącą na jej tle planetę.
Następnie badacze obliczyli jej rozmiary, położenie i masę mierząc prędkość radialną gwiazdy w celu określenia jak bardzo gwiazda „waha się” w trakcie okrążania jej przez planeę.
Dr David Armostrong z Uniwersytetu w Warwick skomentował: „Merkury odróżnia się od pozostałych planet skalistych Układu Słonecznego bardzo wysoką ilością żelaza, która wskazuje na odmienny sposób powstawania tej planety. Byliśmy bardzo zaskoczeni, że udało nam się odkryć planetę pozasłoneczną o takiej samej gęstości, co wskazuje na to, że planety takie jak Merkury nie występują aż tak rzadko jak myśleliśmy”.
„Co ciekawe K2-229b także jest najbliższą spośród co najmniej 3 planet w tym układzie planetarnym, aczkolwiek odległość między gwiazdą a wszystkimi trzema planetami jest mniejsza niż odległość Merkurego od Słońca. Kolejne odkrycia tego typu pozwolą nam dowiedzieć się czegoś nowego o procesach formowania tych nietypowych planet, jak i samego Merkurego”.
Gęsta, metaliczna natura K2-229b może mieć wiele potencjalnych źródeł. Jedna z hipotez mówi, że jej atmosfera mogła ulec erozji wskutek oddziaływania intensywnego wiatru gwiezdnego i rozbłysków gwiazdy macierzystej.
Alternatywna teoria mówi, że K2-220b mgła powstać w potężnym zderzeniu dwóch olbrzymich obiektów astronomicznych miliardy lat temu – to teoria przypominająca zderzenie Ziemi z obiektem o rozmiarach Marsa, wskutek którego powstał Księżyc.
Źródło: University of Warwick