Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Hubble i gwiezdne odciski palców

Posted on 6 marca 2016 by Radek Kosarzycki

Showcased at the centre of this NASA/ESA Hubble Space Telescope image is an emission-line star known as IRAS 12196-6300. Located just under 2300 light-years from Earth, this star displays prominent emission lines, meaning that the star’s light, dispersed into a spectrum, shows up as a rainbow of colours marked with a characteristic pattern of dark and bright lines. The characteristics of these lines, when compared to the “fingerprints” left by particular atoms and molecules, can be used to reveal IRAS 12196-6300’s chemical composition. Under 10 million years old and not yet burning hydrogen at its core, unlike the Sun, this star is still in its infancy. Further evidence of IRAS 12196-6300’s youth is provided by the presence of reflection nebulae. These hazy clouds, pictured floating above and below IRAS 12196-6300, are created when light from a star reflects off a high concentration of nearby dust, such as the dusty material still remaining from IRAS 12196-6300’s formation.

Po środku powyższego zdjęcia wykonanego za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (NASA/ESA) znajduje się IRAS 12196-6300 – gwiazda charakteryzująca się liniami emisyjnymi.

Znajdująca się niecałe 2300 lat świetlnych od Ziemi gwiazda  posiada wyraźne linie emisyjne – co oznacza, że promieniowanie tej gwiazdy – rozszczepione na pryzmacie rozkłada się na tęczę barw złożoną z ciemnych i jasnych linii. Charakterystyka tych linii, po porównaniu z „odciskami palców” pozostawionymi przez określone atomy i cząsteczki, może posłużyć do określenia składu chemicznego IRAS 12196-6300.

Wiek owej gwiazdy to niecałe 10 milionów lat, w jej wnętrzu nie zachodzą jeszcze procesy spalania wodoru – to prawdziwe gwiezdne dziecko. Innym dowodem młodego wieku gwiazdy jest obecność mgławicy refleksyjnej. Te wzburzone obłoki unoszące się nad i pod IRAS 12196-6300 powstają gdy promieniowanie gwiazdy odbija się od gęstych obłoków otaczającego  ją pyłu, który wciąż jest pozostałością po okresie formowania się tej gwiazdy.

Źródło: ESA/Hubble & NASA / Judy Schmidt

Nawigacja wpisu

← Czy Tytan to dla surferów nowy raj? Chyba jednak nie
Śnieg metanowy na szczytach gór na Plutonie →

NAJNOWSZE

  • 10 maja 2025 by Radek Kosarzycki Wystarczy jedno potężne zderzenie, a planeta będzie dźwięczeć przez miliony lat
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki Planetoida wielkości stadionu zbliży się do Ziemi. Takie rzeczy nie zdarzają się codziennie
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki ESA dokonała przełomu w kosmicznych lotach w formacji. Co za precyzja!
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA wycofuje się z planu prywatnego startu łazika księżycowego VIPER
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki Ani to galaktyka, ani gromada gwiazd. Naukowcy nie mogą się zdecydować

NEWSLETTER

PODCAST

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme