Małe planetoidy bliskie Ziemi stanowią bardzo ważną dziedzinę badań. Wciąż bardzo mało o nich wiemy. Charakteryzując najmniejsze z nich naukowcy chcą lepiej zrozumieć populację obiektów, z której pochodzą.
Małe planetoidy bliskie Ziemi stanowią bardzo ważną dziedzinę badań. Wciąż bardzo mało o nich wiemy. Charakteryzując najmniejsze z nich naukowcy chcą lepiej zrozumieć populację obiektów, z której pochodzą.

Astrnomowie wykonali obserwacje najmniejsze dotąd dokładnie zbadanej planetoidy – jej średnica to zaledwie 2 metry.

Co ciekawe, obiekt o nazwie 2015 TC25 jest także jednym z najjaśniejszych znanych obiektów bliskich Ziemi. Wykorzystując dane z czterech różnych teleskopów, zespół astronomów pracujących pod kierownictwem vishnu Reddy, profesora z Lunar and Planetary Laboratory na Uniwersytecie Arizony, określił, że 2015 TC25 odbija około 60 procent padającego na niego światła.

Obiekt odkryty w ramach przeglądu Catalina Sky Survey w październiku 2015 roku był dokładnie badany za pomocą naziemnych teleskopów podczas bliskiego przelotu w pobliżu Ziemi, kiedy to przemknął w odległości 128 000 km nad powierzchnią Ziemi.

W artykule opublikowanym w periodyku The Astronomical Journal Reddy dowodzi, że nowe obserwacje wykonane za pomocą NASA Infrared Telescope Facility oraz Arecibo Planetary Radar wskazują, że powierzchnia 2015 TC25  przypomina rzadki typ meteorytów – aubryt. Aubryty składają się z bardzo jasnych minerałów, głównie krzemianów powstałych w beztlenowym, bazaltowym środowisku przy udziale bardzo wysokich temperatur.  Zaledwie 1 na 1000 meteorytów spadających na Ziemię należy do tej klasy.

„To pierwszy raz kiedy udało nam się uzyskać dane w zakresie optycznym, podczerwonym i radarowym dla tak małego obiektu, który praktycznie jest meteoroidem,” mówi Reddy. „Można powiedzieć, że jest to tak naprawdę meteoryt, który jeszcze nie wszedł w ziemską atmosferę.”

Małe obiekty bliskie Ziemi takie jak 2015 TC25 rozmiarami przypominają meteoryty, które często wchodzą w ziemską atmosferę. Astronomowie odkrywają je dosyć często, jednak mało o nich wiemy, bowiem trudno scharakteryzować obiekty tego typu. Badając tego typu obiekty, astronomowie mają nadzieję lepiej zrozumieć ich obiekty macierzyste.

Planetoidy to fragmenty skał pozostałe po okresie formowania się Układu Słonecznego, krążące wokół Słońca głównie między orbitami Marsa i Jowisza. Obiekty bliskie Ziemi to podzbiór planeoid, którego elementy zbliżają się do orbity Ziemi. Jak dotąd odkryto ponad 15 000 obiektów bliskich Ziemi.

„Jeżeli będziemy w stanie odkrywać i charakteryzować tak małe planetoidy i meteoroidy, będziemy w stanie zrozumieć populację obiektów, z których one pochodzą: większych planetoid, które mają dużo mniejsze szanse na zderzenie z Ziemią. W przypadku 2015 TC25 prawdopodobieństwo wejścia w ziemską atmosferę jest stosunkowo małe.”

Naukowcy określili, że 2015 TC25 to obiekt całkowicie pozbawiony wierzchniej warstwy pyłu – regolitu – typowej dla większych planetoid. Zamiast tego 2015 TC25 składa się z gołej skały. Oprócz tego naukowcy odkryli, że jest to jedna z najszybciej rotujących planetoid bliskich Ziemi – pełen obrót wokół własnej osi trwa około 2 minut.

Prawdopodobnie 2015 TC25 jest monolitem, tzn. jet jedną skałą, a nie zlepkiem gruzu tak jak wiele większych planetoid, które często składają się z wielu typów skał utrzymywanych razem przez grawitację i tarcie. Bennu – cel misjiOSIRIS-REx jest właśnie obiektem tego typu.

Jeżeli chodzi o pochodzenie tej małej planetoidy, Reddy uważa, że najprawdopodobniej została ona oderwana wskutek kolizji z innym obiektem, od macierzystej planetoidy 44 Nysa.

Źródło: University of Arizona