Duży, międzynarodowy zespół astronomów odkrył, że gorący jowisz KELT-16b stanowi niesamowitą okazję do badań, które mogą trwać jeszcze przez wiele lat. W artykule opublikowanym w periodyku The Astronomical Journal badacze scharakteryzowali egzoplanetę wyjaśniając przy tym dlaczego uważają, że jest to wyjątkowo ciekawy obiekt do badań kilku istotnych aspektów budowy i rozwoju egzoplanet.
Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl
Gorące jowisze to egzoplanety o rozmiarach zbliżonych do rozmiarów Jowisza, krążące bardzo blisko swoich gwiazd macierzystych. KELT-16b krąży w odległości zaledwie 3 promieni swojej gwiazdy od jej powierzchni, okrążając ją przy tym w zaledwie 0,97 dnia – oprócz niej dotąd odkryto tylko pięć tranzytujących egzoplanet, które okrążają swoją gwiazdę w czasie krótszym od jednego ziemskiego dnia. Oprócz tego naukowcy obliczyli, że masa planety to ok. 2,75 masy Jowisza, a temperatura równowagi wynosi około 2453K. Tak krótki okres orbitalny pozwoli naukowcom obserwować i rejestrować tranzyty tej planety niemal codziennie, dzięki czemu będą mogli oni dokładnie zbadać tę planetę jak i inne jej podobne. Podczas tranzytów planety na tle gwiazdy naukowcy są w stanie badać ich atmosfery – światło przechodzące przez nią pozwala nam dostrzec informacje, których w żaden inny sposób nie bylibyśmy w stanie sprawdzić. Dzięki sporym rozmiarom, KELT-16b będzie stosunkowo łatwym obiektem badań.
KELT-16 – gwiazda macierzysta gorącego jowisza oddalona jest od Ziemi o 1300 lat świetlnych i charakteryzuje się masą 1,2 masy Słońca. Tworzy ona układ podwójny z towarzyszącym jej czerwonym karłem. Naukowcy uważają, że jego przyciąganie grawitacyjne od miliardów lat zbliża KELT-16b do gwiazdy macierzystej i najprawdopodobniej doprowadzi do rozerwania planety w ciągu kolejnych 550 000 lat.
Naukowcy uważają, że badania tej planety za pomocą misji takich jk Hubble, Spitzer czy nadchodzący Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba pozwolą nam dowiedzieć się co dzieje się na granicy między dniem a nocą na takich planetach – tak ekstremalne zmiany temperatury mogą prowadzić do np. opadów wanadu i tlenku tytanu.
Źródło: phys.org
Artykuł naukowy: http://dx.doi.org/10.3847/1538-3881/153/3/97