https://www.youtube.com/watch?v=z0FjGQpaiiM

Już pojutrze rano sonda Cassini po raz ostatni w trakcie swojej misji zbliży się do osłoniętego gęstą atmosferą Tytana. Przelot ten stanowi ostatnią w trakcie tej misji okazję do przeprowadzenia obserwacji jezior i mórz ciekłych węglowodorów rozciągających się po całym północnym obszarze okołobiegunowym oraz do wykorzystania silnego radaru do przedarcia się przez gęstą atmosferę i wykonania zdjęć powierzchni.

Cassini po raz ostatni zbliż się do Tytana 21 kwietnia 2017 r fotografując za pomocą radaru jeziora i morza na powierzchni księżyca. Źródło: NASA/JPL-Caltech

Moment największego zbliżenia do globu przypadnie na godzinę 6:08 GMT 22 kwietnia. Podczas przelotu sonda zbliży się na odległość 979 kilometrów nad powierzchnią Tytana i będzie wtedy przemieszczała się z prędkością 21 000 km/h.

Zbliżenie sondy do Tytana stanowi także początek Wielkiego Finału całej misji Cassini – ostatniego zestawu 22 orbit, który zaprowadzi sondę w obszar pomiędzy planetą a jej pierścieniami, a zakończy się wlotem w atmosferę Saturna w dniu 15 września. Podczas przelotu w pobliżu Tytana grawitacja księżyca pozwoli zmienić orbitę sondy wokół Saturna nieznacznie ją skracając tak, aby sonda zamiast przelatywać tuż za zewnętrzną krawędzią pierścieni, zaczęła przelatywać pomiędzy nimi a Saturnem.

Przelot stanowi 127. planowane spotkanie sondy Cassini z Tytanem. Planowane spotkania to takie, w których sonda wykorzystuje swój silnik rakietowy do dokładnego skierowania się na spotkanie.

Zainstalowany na pokładzie sondy Cassini radar będzie poszukiwał zmian w jeziorach i morzach metanowych Tytana, a także po raz pierwszy (i ostatni) spróbuje zmierzyć głębokość i skład chemiczny mniejszych jezior Tytana. Sam radar oprócz tego podejmie ostatnią próbę zaobserwowania „magicznej wyspy” na Tytanie – tajemniczego obiektu na jednym z mórz księżyca, który zmieniał swój kształt pomiędzy kolejnymi przelotami sondy. Naukowcy mają nadzieję, że uda im się pozyskać dodatkowe informacje, które pozwolą określić czy obiekt ten to tylko fale, unoszące się na jeziorze odłamki czy coś zupełnie innego. (monolit? 🙂 – red.)

Źródło: NASA/JPL