NGC 4394 to galaktyka spiralna z poprzeczką odkryta w 1784 roku przez Williama Herschela. Galaktyka znajduje się 55 milionów lat świetlnych od Ziemi w kierunku Gwiazdozbioru Warkocza Bereniki i należy do Gromady w Pannie.
NGC 4394 to typowa galaktyka spiralna z poprzeczką charakteryzująca się jasnymi, spiralnymi ramionami wychodzącymi z końców poprzeczki przecinającej centralne zgrubienie galaktyki. Owe ramiona usiane są młodymi, niebieskimi gwiazdami, ciemnymi włóknami pyłu kosmicznego i jasnymi, mglistymi obszarami powstawania nowych gwiazd. W centrum NGC 4394 znajduje się region zjonizowanego gazu zwany obszarem jądrowych linii emisyjnych o niskiej jonizacji (LINER – ang. low-ionization nuclear emission-line region). LINERy to aktywne obszary charakteryzujące się zestawem linii emisyjnych w widmie – głównie mówiących o słabo zjonizowanych atomach tlenu, azotu i siarki.
Choć galaktyki tego typu są stosunkowo powszechne, do dzisiaj nie wiemy co jest źródłem energii niezbędnej do zjonizowania gazu. W większości przypadków uważa się, że za jonizację odpowiada czarna dziura znajdująca się w centrum galaktyki lub bardzo wysokie tempo powstawania nowych gwiazd. W przypadku NGC 4394 możliwe, że to grawitacyjne oddziaływanie z pobliską galaktyką spowodowało przemieszczenie dużych ilości gazu w kierunku centrum galaktyki, gdzie jest on intensywnie pochłaniany przez czarną dziurę lub wykorzystywany do formowania nowych gwiazd.
Źródło: NASA