Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Barwne mgławice rozświetlają satelitę Drogi Mlecznej

Posted on 22 grudnia 2016 by Radek Kosarzycki

Mocy obserwacyjnej Kosmicznego Teleskopu Hubble’a ciężko dowieść lepiej niż za pomocą takiego zdjęcia jak powyższe. Przedstawiona na nim świecąca, różowa mgławica NGC 248 znajduje się w Małym Obłoku Magellana, niecałe 200 000 lat świetlnych od Ziemi – mimo to możemy oglądać szczegóły jej budowy.

Nasza własna galaktyka – Droga Mleczna – stanowi element zbioru galaktyk znanego jako Lokalna Grupa. Oprócz Galaktyki Andromedy, Droga Mleczna jest jednym z najmasywniejszych obiektów Grupy, wokół których krąży wiele mniejszych galaktyk satelitarnych. Obłoki Magellana to doskonale znane przykłady, które widoczne są gołym okiem z południowej półkuli.

W mniejszej z tych dwóch galaktyk – Małym Obłoku Magellana, Kosmiczny Teleskop Hubble’a dostrzegł dwie barwne mgławice emisyjne złączone tak, że wyglądają jak jeden obiekt. Intensywne promieniowanie emitowane przez jasne gwiazdy centralne sprawiają, że wodór w mgławicy świeci na różowo.

Łącznie obie mgławice noszą wspólną nazwę NGC 248. Zostały one odkryte w 1834 roku przez sir Johna Herschela. NGC 248 rozpościera się na obszarze 60 x 20 lat świetlnych. To jedna z wielu świecących mgławic wodorowych w Małym Obłoku Magellana – galaktyce oddalonej od nas o 200 000 lat świetlnych.

Powyższa mgławica była obserwowana w ramach przeglądu SMIDGE (Small Magellanic cloud Investigation of Dust and Gas Evolution) realizowanego za pomocą teleskopu Hubble’a. Celem przeglądu było badanie w jaki sposób pył w Małym Obłoku Magellana – ważny składnik wielu galaktyk, związany z procesami gwiazdotwórczymi – różni się od pyłu występującego w Drodze Mlecznej.

Fotografia wykonana przez japońskiego astrofotografa Akira Fuiji przedstawia szerokokątny widok gromady 47 Tucanae oraz Mały Obłok Magellana. Źródło: Akira Fuiji

Dzięki stosunkowej bliskości, Mały Obłok Magellana jest dla nas cennym źródłem informacji. Co więcej, okazuje się, że ta niewielka galaktyka ma od 5 do 10 razy mniej ciężkich pierwiastków niż Droga Mleczna, przez co pył ją wypełniający przypomina pył obecny w galaktykach wczesnego Wszechświata.

Dzięki temu astronomowie wykorzystują Mały Obłok Magellana jako kosmiczne laboratorium do badania historii Wszechświata na naszym kosmicznym podwórku.

Źródło: ESA/Hubble

Nawigacja wpisu

← Supergromada galaktyk schowana za płaszczyzną Drogi Mlecznej
Niewielka Pandora z bliska →

NAJNOWSZE

  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki Planetoida wielkości stadionu zbliży się do Ziemi. Takie rzeczy nie zdarzają się codziennie
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki ESA dokonała przełomu w kosmicznych lotach w formacji. Co za precyzja!
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA wycofuje się z planu prywatnego startu łazika księżycowego VIPER
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki Ani to galaktyka, ani gromada gwiazd. Naukowcy nie mogą się zdecydować
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA rzuca światło na tajemnicze wybuchy promieni rentgenowskich z układu czarnej dziury „Ansky”

NEWSLETTER

PODCAST

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme