Kosarzycki o kosmosie
Potężne eksplozje masywnych gwiazd pod koniec ich życia nie tylko wpływają na same gwiazdy i ich bezpośrednie otoczenia, ale także mogą wpływać na warunki panujące na Ziemi. Najnowsze badania sugerują, że te odległe kosmiczne zjawiska miały już kilkukrotnie realny wpływ na klimat naszej planety, a być może nawet na ewolucję życia. Choć brzmi to jak…
Korzystając z palety teleskopów naziemnych, astronomowie przeprowadzili szerokie obserwacje fotometryczne i spektroskopowe pobliskiej supernowej typu Ia, skatalogowanej pod numerem SN 2020nlb. Wyniki kampanii obserwacyjnej, zaprezentowane 16 stycznia na serwerze preprintów naukowych arXiv, dostarczają ważnych spostrzeżeń dotyczących ewolucji tej kosmicznej eksplozji.
Teleskop IXPE (Imaging X-ray Polarimetry Explorer) wykonał pierwsze zdjęcia pozostałości po supernowej SN 1006 w spolaryzowanym promieniowaniu rentgenowskim. Nowe wyniki poszerzają wiedzę naukowców na temat związku między polami magnetycznymi a przepływem cząstek o wysokiej energii powstałych w wyniku eksplozji gwiazdy.
Nowo odkryta pobliska supernowa, z której gwiazda w ciągu roku poprzedzającym eksplozję odrzuciła materię o masie Słońca, podważa obowiązujące teorie ewolucji gwiazd. Najnowsze obserwacje dają astronomom wgląd w to, co dzieje się w ostatnim roku przed śmiercią i eksplozją gwiazdy.
Nowy film stworzony na podstawie ponad dwudziestu lat danych z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra pokazuje ewolucję słynnego obiektu kosmicznego. Eta Carinae zawiera dwie masywne gwiazdy (jedna ma masę około 90 mas Słońca, a druga uważa się za około 30 mas Słońca).
Od wielu lat astronomowie poszukiwali miejsc we wszechświecie, które mogłyby być źródłem jednych z najbardziej energetycznych protonów w naszej galaktyce. Dwanaście lat pracy Kosmicznego Teleskopu Promieniowania Gamma Fermi pozwoliło odkryć, że takim źródłem może być jedna z pozostałości po supernowych. Dane z Fermiego jednoznacznie wskazują, że fale uderzeniowe powstałe w eksplozjach supernowych mogą przyspieszać część…
W 1987 roku tuż obok naszej galaktyki eksplodowała gwiazda. Dotychczas szczątki odrzucone po eksplozji przesłaniały centrum supernowej. Jednak teraz dwa teleskopu rentgenowskie dostarczyły nowych informacji. 24 lutego 1987 r. astronomowie zarejestrowali jasną eksplozję supernową. Była to pierwsza supernowa widoczna gołym okiem od ponad 400 lat. Obserwacje potwierdziły, że do eksplozji doszło w Wielkim Obłoku Magellana,…
Kosmiczny Teleskop Hubble’a zarejestrował gasnącą poświatę po eksplozji supernowej, do której doszło w galaktyce spiralnej NGC 2525 oddalonej od nas o 70 milionów lat świetlnych. Supernowe tego typu można wykorzystywać do mierzenia odległości we wszechświecie. Hubble zarejestrował powyższe zdjęcie w ramach jednego z głównych programów obserwacyjnych, którego celem jest mierzenie tempa ekspansji wszechświata. Supernowa oznaczona…
Dwa zespoły astronomów przekonują, że udało im się dokonać przełomu w odkrywaniu tajemnicy supernowej SN1987a, która widoczna była 33 lata temu. W oparciu o obserwacje prowadzone za pomocą sieci ALMA oraz wykonane po nich badania teoretyczne, naukowcy przekonują, że w pozostałościach po dawnej gwieździe skrywa się gwiazda neutronowa. Jeżeli tak jest to byłaby to najmłodsza…
Międzynarodowy zespół astronomów kierowany przez badaczy z University of Birmingham odkrył supernową co najmniej dwukrotnie jaśniejszą i energetyczną oraz prawdopodobnie dużo masywniejszą od jakiejkolwiek innej dotąd odkrytej. Naukowcy z Harvardu, Uniwerstytetu Northwestern oraz Uniwersytetu Ohio są przekonani, że supernowa SN2016aps może być przykładem wyjątkowo rzadkiej supernowej spowodowanej niestabilnością pary pulsującej, prawdopodobniej powstałej z dwóch masywnych…