Nowe dane przesłane na Ziemię przez sondę New Horizons wskazują wyraźną sygnaturę lodu wodnego na powierzchni najdalszego księżyca Plutona - Hydry. Największy księżyc Plutona Charon ma średnicę 1210 kilometrów, natomiast Hydra ma średnicę około 50 kilometrów. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI
Nowe dane przesłane na Ziemię przez sondę New Horizons wskazują wyraźną sygnaturę lodu wodnego na powierzchni najdalszego księżyca Plutona – Hydry. Największy księżyc Plutona Charon ma średnicę 1210 kilometrów, natomiast Hydra ma średnicę około 50 kilometrów. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI

Sonda New Horizons przesłała na Ziemię pierwsze dane dotyczące czterech małych księżyców Plutona. Nowe dane wskazują, że powierzchnia Hydry, najbardziej odległego z małych księżyców Plutona, zdominowana jest przez niemal czysty lód wodny – co potwierdza wcześniejsze przypuszczenia naukowców, którzy już zwracali uwagę na silnie odbijającą światło powierzchnię tego księżyca.

Najnowsze dane, kilka dni temu przesłane na Ziemię, zostały zebrane za pomocą instrumentu LEISA (Ralph/Linear Etalon Imaging Spectral Array) 14 lipca 2015 roku gdy sonda znajdowała się w odległości 240 000 kilometrów od Plutona.

Hydra - najdalszy księżyc Plutona. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI
Hydra – najdalszy księżyc Plutona. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI

Nowe dane – znane jako widma w podczerwieni – wskazują bardzo wyraźną sygnaturę lodu wodnego: głęboka linia absorpcyjna od 1.5 do 1.6 mikronów oraz węższa linia lodu wodnego na długości 1.65 mikronów. Widmo Hydry przypomina widmo największego księżyca Plutona – Charona, którego powierzchnia także w dużej mierze pokryta jest lodem wodnym. Jednak linie absorpcyjne lodu wodnego na powierzchni Hydry są jeszcze głębsze niż w przypadku Charona, co wskazuje na to, że ziarna lodu na powierzchni Hydry są większe lub odbijają więcej światła pod określonym kątem niż ziarna znajdujące się na powierzchni Charona. Hydra prawdopodobnie powstała w dysku drobin lodowych powstałym, gdy bogate w wode płaszcze zostały wyrwane z wnętrza dwóch ciał, których kolizja doprowadziła do powstania układu Pluton-Charon jakieś 4 miliardy lat temu. Głębokie linie wody w widmie Hydry oraz wysokie albedo wskazują na stosunkowo niski poziom zanieczyszczenia lodu ciemniejszą materią, która z czasem zakumulowała się na powierzchni Charona.

Naukowcy misji New Horizons starają się odpowiedzieć na pytanie dlaczego lód na Hydrze wydaje się być czystszy od lodu na Charonie. „Być może uderzenia mikrometeorytów bezustannie odświeżają powierzchnię Hydry z zanieczyszczeń,” mówi Simon Porter, członek zespołu naukowego misji New Horizons z Southwest Research Institute w Boulder w stanie Kolorado. „Taki proces byłby nieskuteczny na dużo większym Charonie, którego dużo większe przyciąganie grawitacyjne powstrzymywało by ucieczkę zanieczyszczeń spowodowaną przez takie uderzenia.”

Zespół misji New Horizons czeka na możliwość zbadania podobnych widm innych małych księżyców Plutona, aby móc je porównać z Hydrą i Charonem.

Źródło: NASA