Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Burzliwa przeszłość meteorytu Gujba

Posted on 29 lutego 2016 by Radek Kosarzycki

1-researcherun

Student Florida State University odkrył głęboką i fascynującą historię starożytnego meteorytu, który najprawdopodobniej powstał gdy planety Układu Słonecznego dopiero się formowały.

Jonathan Oulton, student FSU pracujący pod nadzorem prof. Munira Humayuna badał fragmenty meteorytu o nazwie Gujba. Korzystając z wyrafinowanych laserów i spektrometrów masowych w National High Magnetic Field Laboratory, Humayun oraz Oulton przeprowadzili dokładną analizę składu chemicznego próbek meteorytu, która pozwoliła na obalenie wcześniejszych teorii o czasie i sposobie jego powstania.

„W ramach naszych badań chcieliśmy dokładniej przeanalizować pochodzenie tego meteorytu,” mówi Oulton, który aktualnie jest studentem studiów doktoranckich na University of Colorado.

Wcześniej naukowcy uważali, że Gujba powstał z pyłu w Układzie Słonecznym.

Jednak w toku badań Humayun oraz Oulton odkryli, że badane przez nich próbki mają dużo bardziej złożoną historię geologiczną niż dotychczas uważano. Okazało się bowiem, że Gujba powstała z pozostałości po kolizji planety macierzystej – która miała i skorupę i płaszcz, czyli cechy charakterystyczne dla dużej planety – obiektu obecnie niespotykanego w Pasie Planetoid.

Oulton, Humayun wraz ze współpracownikami uważają, że Gujba powstał ze stopionych odłamków powstałych gdy potężny obiekt z metalu uderzył w powierzchnię innej planety – w zderzeniu, które doprowadziło do zniszczenia obu ciał. W oparciu o ślady chemiczne zachowane we wnętrzu meteorytu można stwierdzić, że planeta biorąca udział w zderzeniu mogła być większa od planetoidy 4 Westa, która jest jednym z największych obiektów Pasa Planetoid (średnica 525 kilometrów).

„Zwykło się mawiać, że meteoryty takie jak Gujba stanowiły budulec Układu Słonecznego,” mówi Humayun. „Teraz wiemy, że mogą to być także odłamki powstałe w brutalnych procesach powstawania planet.”

Wyniki badań zostaną opublikowane w nadchodzącym wydaniu periodyku Geochimica et Cosmochimica Acta lecz już są dostępne online.

Oulton przedstawił wstępne wyniki już podczas 2015 Lunar & Planetary Science Conference za co otrzymał Nagrodę Dwornika ufundowaną przez Geological Society of America.

Więcej informacji:

  • artykuł naukowy: http://dx.doi.org/10.1016/j.gca.2016.01.008

Źródło: Geochmica et Cosmochimica Acta / Florida State University / phys.org

Nawigacja wpisu

← Orbiter i lądownik ExoMars 2016 oczekują na start
ASTROFAZA: Saturn – władca pierścieni →

NAJNOWSZE

  • 10 maja 2025 by Radek Kosarzycki Wystarczy jedno potężne zderzenie, a planeta będzie dźwięczeć przez miliony lat
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki Planetoida wielkości stadionu zbliży się do Ziemi. Takie rzeczy nie zdarzają się codziennie
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki ESA dokonała przełomu w kosmicznych lotach w formacji. Co za precyzja!
  • 9 maja 2025 by Radek Kosarzycki NASA wycofuje się z planu prywatnego startu łazika księżycowego VIPER
  • 8 maja 2025 by Radek Kosarzycki Ani to galaktyka, ani gromada gwiazd. Naukowcy nie mogą się zdecydować

NEWSLETTER

PODCAST

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme