Powyższe zdjęcie wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia centralny obszar spiralnej galaktyki znanej pod nazwą NGC 247. NGC 247 to stosunkowo niewielka galaktyka spiralna znajdująca się w kierunku Gwiazdozbioru Wieloryba, w odległości około 11 milionów lat świetlnych od Ziemi i należąca do Grupy w Rzeźbiarzu – luźnego zbioru galaktyk, w którym znajduje się także NGC 253.
Jądro NGC 247 widoczne jest tu jako jasna, biaława plama otoczona mieszaniną gwiazd, gazu i pyłu. Pył odpowiada za ciemne plamki i włókna przesłaniające gwiazdy tła, natomiast gaz widoczny jest tutaj jako jasne zagęszczenia – obszary H II rozproszone w ramionach spiralnych galaktyki.
NGC 247 ma jedną szczególnie nietypową i tajemniczą cechę – nie widać jej na tym zdjęciu, choć wyraźnie ją widać na zdjęciach przedstawiających większy obszar nieba wykonanych np. za pomocą 2,2-metrowego teleskopu MPG/ESO. Północna część dysku NGC 247 zawiera widoczną dziurę, swego rodzaju lukę w wypełniającej całą galaktykę gęstwinie gwiazd i obszarów H II, rozciągającą się na niemal 1/3 całkowitej długości galaktyki.
W tej luce oczywiście znajdują się gwiazdy, lecz różnią się one od gwiazd otoczenia – są znacznie starsze, a tym samym znacznie słabsze i bardziej czerwone. To oznacza, że w tym obszarze galaktyki procesy gwiazdotwórcze zatrzymały się niemal miliard lat temu, podczas gdy w pozostałej części dysku galaktyki trwają do dzisiaj. Choć astronomowie jak na razie nie są pewni w jaki sposób powstała owa luka, najnowsze badania wskazują, że może ona być efektem oddziaływania grawitacyjnego z fragmentem innej galaktyki.
Źródło: NASA/ESA