Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Kosmologowie stworzyli nowe mapy dynamiki ciemnej materii we Wszechświecie

Posted on 25 lipca 2017 by Radek Kosarzycki
Przekrój przez równik niebieski przedstawiający radialne komponenty prędkości (w km/s). Niebieskie regiony opadają w naszą stronę, a czerwone się od nas oddalają. Galaktyki z głównej próbki galaktyki z przeglądu Sloan Digital Sky Survey nałożono w postaci czarnych punktów. Po środku wyraźnie widoczna jest opadająca dynamika Wielkiej Ściany Sloana, jednej z największych struktur obserwowalnego Wszechświata. Źródło: University of Portsmouth

Międzynarodowy zespół kosmologów stworzył nowe mapy dynamiki ciemnej materii we Wszechświecie.

Wykorzystując zaawansowane techniki modelowania, zespół badaczy przełożył rozkład galaktyk na szczegółową mapę strumieni i prędkości materii.

Badania prowadzili wiodący kosmologowie z Wielkiej Brytanii, Francji i Niemiec.

Dr Florent Leclercq z Instytutu Kosmologii i Grawitacji na Uniwersytecie w Portsmouth powiedział: „Ciemna materia to substancja o wciąż nieznanej naturze, która według naukowców stanowi 80% całkowitej masy Wszechświata. Z uwagi na fakt, że nie emituje o’na, ani nie oddziałuje ze światłem, jej rozkład i ewolucja nie mogą być bezpośrednio obserwowane.”

Naukowcy wykorzystali dane zebrane w latach 2000-2008 w ramach trójwymiarowego przeglądu Wszechświata o nazwie Sloan Digital Sky Survey (SDSS). W ramach przeglądu stworzono głębokie, wielobarwne zdjęcia jednej piątej nieba oraz zebrano widma ponad 900 000 galaktyk.

Nowe mapy ciemnej materii obejmują niebo północne do odległości 600 megaparseków, co oznacza obserwowanie obiektów kosmicznych oddalonych od nas o 2 miliardy lat.

W ramach prowadzonych badań naukowcy wykorzystali zestaw narzędzi analitycznych i bazowali na badaniach z 2015 roku, w których odtworzyli warunki wstępne opisujące pobliski Wszechświat.

Wyniki badań opublikowano w najnowszym wydaniu periodyku Journal of Cosmology and Astroparticle Physics.

Źródło: University of Portsmouth

Artykuł naukowy: http://dx.doi.org/10.1088/1475-7516/2017/06/049

 

Nawigacja wpisu

← Wideo: Przelot sondy Juno przez 6. peryjowium orbity
Dużych, odległych komet jest więcej niż szacowano →

NAJNOWSZE

  • 12 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Mgławice, pył i młode słońca — spektakularna fotografia Kameleon I
  • 12 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Cassini odkryła zagadkę Tytana. Co stabilizuje jego chybotliwą atmosferę?
  • 12 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Południowy biegun Słońca po raz pierwszy na zdjęciu. Zaczyna się nowa era badań naszej gwiazdy
  • 12 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Kosmiczny rozwój kontra atmosfera. Czy czeka nas nowy kryzys ozonowy?
  • 11 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki A gdyby tak mapowaniem Księżyca zajęły się drony? Jest taki pomysł

NEWSLETTER

PODCAST

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme