Dwóm studentom San Jose State University udało się odkryć dwie najgęstsze znane galaktyki. Podobne do zwykłych gromad kulistych lecz setki lub tysiące razy jaśniejsze, nowe obiekty mają własności lokujące je między gromadami a galaktykami pod względem rozmiaru i jasności.
Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl
Pierwszy z systemów odkrytych przez badaczy M59-UCD3 charakteryzuje się rozpiętością dwieście razy mniejszą niż Droga Mleczna oraz gęstością rozkładu gwiazd 10 000 razy większą niż w otoczeniu Słońca. Dla obserwatora znajdującego się w centrum M59-UCD3 noc rozświetlałby ponad milion gwiazd. Gęstość drugiego układu M85-HCC1 jest jeszcze wyższa: około miliona razy większa niż w otoczeniu Słońca. Oba systemy należą do nowej klasy galaktyk zwanych ultrazwarte galaktyki karłowate (UCD – ultracompact dwarfs).
Badania prowadzone przez studentów Michaela Sandovala oraz Richarda Vo oparte były na danych z przeglądu Sloan Digital Sky Survey, Teleskopu Subaru oraz Kosmicznego Teleskopu Hubble’a, jak również danych spektroskopowych ze spektrografu Goodman oraz SOAR (Southern Astrophysical Research Telescope). Widmo pochodzące z SOAR zostało wykorzystane do udowodnienia, że M59-UCD3 związana jest z większą galaktyką macierzystą M59 oraz do zbadania wieku i składu chemicznego gwiazd galaktyki.
„Ultrazwarte systemy gwiezdne takie jak te są stosunkowo łatwe do znalezienia gdy już się wie czego szukać. Mimo to, nikt ich nie zauważył przez ostatnie dekady, bo nikt nie rozważał istnienia tego typu obiektów,” mówi Richard Vo. „Gdy odkryliśmy jeden UCD, stwierdziliśmy, że musi być ich więcej, więc zaczęliśmy szukać dalej.”
Natura i pochodzenie UCD są póki co tajemnicą – nie wiadomo czy stanowią one pozostałości po jądrach pływowo rozerwanych galaktyk karłowatych, czy też są połączonymi supergromadami gwiazd.
Źródło: ApJL