Gdy 30 września sonda Rosetta kończyła swoje fenomenalne badania osiadając na powierzchni komety 67P/Czuriumow-Gerasimienko, cały świat niemal na żywo obserwował kolejne zdjęcia przesyłane przez zbliżającą się do powierzchni sondę. Teraz Europejska Agencja Kosmiczna wraz z NASA stoją przed zadaniem uzyskania jak największej ilości informacji o tym fascynującym obiekcie.
Korzystając z dobrodziejstw analizy statystycznej i technik obliczeniowych, astronomowie z University of Western Ontario (UWO) prześledzili historię orbity komety 67P starając się odkryć miejsce jej narodzin – to istotna informacja pozwalająca określić z czego zbudowana jest ta kometa i od jak dawna znajduje się w Układzie Słonecznym.
Mattia Galiazzo, badacz z Wydziału Fizyki i Astronomii UWO zaprezentował wyniki swoich prac podczas 48. spotkania Division for Planetary Sciences of the American Astronomical Society oraz 11. European Planetary Science Congress w Pasadenie.
„Nasze wyniki bazują na obliczeniach orbity komety od teraźniejszości w przeszłość – to obliczeniowo bardzo trudne zadanie ze względu na chaotyczność orbity spowodowaną bliskimi spotkaniami z Jowiszem,” mówi Galiazzo. „Z tego też powodu nie mamy zbyt wielu szczegółów, ale możemy ustalić dynamiczną ścieżkę z obecnej orbity do Pasa Kuipera.”
Galiazzo i Wiegert uważają, że kometa 67P/Czuriumow-Gerasimienko stosunkowo niedawno znalazła się w wewnętrznych obszarach Układu Słonecznego docierając tu dopiero jakieś 10 000 lat temu. Wcześniej 67P była nieaktywnym obiektem krążącym w zimnych, zewnętrznych obszarach Układu Słonecznego.
Wcześniejsze badania wskazują, że podobne komety – znane jako komety rodziny Jowisza – historycznie pozostają w wewnętrznych obszarach Układu Słonecznego przez 12 000 lat.
Przyjmuje się, że większość komet rodziny Jowisza pochodzi z Pasa Kuipera – zbioru komet, planetoid i innych ciał niebieskich krążącego za orbitą ostatniej planety Układu Słonecznego. Według Galiazzo i Wiegerta wstępne analizy wskazują, że także stamtąd pochodzi kometa 67P/Czuriumow-Gerasimienko.
Przeprowadzona przez nich analiza wskazuje, że kometa najprawdopodobniej spędziła miliony lat w dysku rozproszonym, odległej części Pasa Kuipera, dwa razy dalej od Słońca niż Neptun – ostatnia planeta Układu Słonecznego. Tak dalekie miejsce narodzin komety 67P/Czuriumow-Gerasimienko wskazuje, że składa się ona z materii pierwotnej, z minerałów, które istniały jeszcze zanim powstała Ziemia.
Źródło: UWO