Zapraszamy na czwartą część przeglądu najciekawszych małych egzoplanet z ostatniego zestawu danych z kosmicznego teleskopu Kepler. W tym artykule opisujemy Keplera-1593b.
Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl
Wraz z serwisem Kosmonauta.net publikujemy dostępne informacje na temat dziewięciu małych, prawdopodobnie skalistych egzoplanet z ostatniego zestawu danych z kosmicznego teleskopu Kepler. Te dziewięć planet pozasłonecznych krąży wewnątrz lub bardzo blisko ekosfery swoich gwiazd. Oznacza to, że warunki na niektórych z tych egzoplanet mogą być zbliżone do tych, jakie występują na Ziemi. Planety otrzymały oznaczenia Kepler-1638b, Kepler-1606b, Kepler-1544b, Kepler-1455b, Kepler-560b, Kepler-1410b, Kepler-705b, Kepler-1229b i Kepler-1593b. Najciekawszą z nich wydaje się być Kepler-1229b, która byłaby pewnie gorąco omawiana przez długi czas, gdyby nie niedawne odkrycie Proximy Centaur b.
W pierwszej części tego przeglądu przedstawiliśmy Keplera-560b. Druga część była poświęcona Keplerowi-705b. Trzecia część skupiła się na Keplerze-1229b. W tym artykule przedstawiamy planetę Kepler-1593b.
Kepler-1593b to bardzo ciekawy obiekt, który z pewnością jest odmienny od Ziemi. Jest to egzoplaneta o promieniu około 3 razy większym od promienia naszej planety. Masa tej planety pozasłonecznej nie jest znana, ale szacuje się ją na mniej więcej od 5 do 10 razy większą od Ziemi, przy czym najbardziej prawdopodobny zakres to 7.5-8 mas Ziemi. Oznacza to, że Kepler-1593b jest albo planetą typu „super-Ziemia” albo małym gazowym olbrzymem.
Co ciekawe Kepler-1593b zdaje się krążyć w zewnętrznej części ekosfery swojej gwiazdy albo tuż przy granicy tej strefy. Planeta otrzymuje mniej ciepła od swej gwiazdy niż Mars od Słońca. Na takiej planecie woda w stanie ciekłym może się utrzymać raczej jedynie w obecności gęstej atmosfery i być może dużej aktywności wulkanicznej.
Planety typu „super-Ziemia” są zagadką dla astronomów. W Układzie Słonecznym nie ma ani jednej planety tego typu (poza, być może „Planetą 9”), w związku z czym jak na razie niewiele wiadomo o warunkach panujących na takich egzoplanetach. Możliwe, że na niektórych „super-Ziemiach” istnieje bardzo głęboki ocean ciekłej wody, którego głębokość można liczyć w dziesiątkach kilometrów. Na dnie takiego oceanu mogą występować egzotyczne formy lodu.
Kepler-1593b może też być gazowym olbrzymem niesprzyjającym powstaniu życia. Jednak na jego orbicie mogą krążyć różnej wielkości księżyce, być może nawet większe od Marsa. Na takim egzoksiężycu może rozwinąć się życie, nawet jeśli Kepler-1593b znajduje się stosunkowo daleko od swojej gwiazdy macierzystej. Siły pływowe od Keplera-1593b mogą powodować zwiększoną aktywność na egzoksiężycach, podobnie jak to występuje w przypadku księżyców Jowisza (przede wszystkim Io i Europy).