Zdjęcie wykonane przez sondę kosmiczną Cassini dostarcza dowodów na opady deszczu na północnym biegunie Tytana, największego księżyca Saturna. Opady deszczu stanowią pierwsze oznaki początku lata na północnej półkuli księżyca.
Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl
„Cała społeczność badaczy Tytana czekała na to, aby dostrzec chmury i deszcze na północnym biegunie Tytana, które mogą oznaczać początek lata na półkuli północnej, ale mimo tego co przewidywały modele klimatu, nie udawało nam się dostrzec żadnych chmur” mówi Rajani Dhingra, doktorantka na Uniwersytecie stanu Idaho w Moscow i główny autor artykułu zaakceptowanego do publikacji w periodyku Geophysical Research Letters.
Dhingra wraz ze współpracownikami zidentyfikowała odbijający światło obiekt w okolicach północnego bieguna Tytana na zdjęciu wykonanym 7 czerwca 2016 roku za pomocą instrumentu VIMS rejestrującemu obraz w bliskiej podczerwieni. Obiekt ten pokrywał obszar ok. 100 000 kilometrów kwadratowych powierzchni i nie był obserwowany na wcześniejszych i późniejszych zdjęciach wykonanych podczas innych przelotów w pobliżu Tytana.
Badania krótkoterminowo występującego odbijającego światło obiektu wskazują, że prawdopodobnie obserwowaliśmy światło słoneczne odbite od mokrej powierzchni. Badania przypisują odbicie światła do opadów ciekłego metanu, po którym nastąpił okres jego odparowywania.
Obiekt ten przypomina oświetlony przez Słońce mokry chodnik – dodaje Dhingra.
Zaobserwowany na zdjęciach fragment powierzchni stanowi pierwsze obserwacje letnich opadów deszczu na północnej półkuli księżyca. W przeciwieństwie do rocznego cyklu czterech pór roku na Ziemi, jedna pora roku na Tytanie trwa siedem ziemskich lat. Sonda Cassini dotarła do Tytana w trakcie lata na półkuli południowej i obserwowała chmury i opady deszczu też na tej półkuli. Modele klimatu Tytana przewidywały, że taką samą pogodę będziemy obserwować na półkuli północnej w latach poprzedzających lato na półkuli północnej. Jednak do 2016 roku oczekiwana pokrywa chmur na półkuli północnej nie pojawiła się. Powyższe obserwacje mogą pomóc naukowcom w pełni zrozumieć pory roku na Tytanie.
„Chcemy, aby przewidywania naszego modelu pasowały do naszych obserwacji. Wykrycie tych opadów deszczy dowodzi tego, że klimat na Tytanie zgadza się z teoretycznymi modelami klimatu. Lato właśnie trwa. Przyszło z opóźnieniem, ale trwa. Musimy jednak dowiedzieć się co spowodowało to opóźnienie”.
Źrodło: AGU
Artykuł naukowy: http://dx.doi.org/10.1029/2018GL080943