Obydwa powyższe zdjęcia wskazują cztery syntetyczne widoki Tytana stworzone na podstawie danych zebranych przez VIMS (spektrometr w zakresie optycznym i podczerwonym) zainstalowany na pokładzie sondy Cassini w latach 2004-2015. Owe zdjęcia doskonale obrazują postęp jaki nastąpił w tworzeniu wyraźnych map Tytana z licznych obserwacji przeprowadzonych za pomocą instrumentu VIMS w różnych warunkach oświetlenia i widoczności.
Od 2004 roku sonda Cassini przelatywała w pobliżu Tytana średnio raz w miesiącu, korzystając z okazji do obserwowania tego księżyca jak i do zmiany trajektorii lotu. Z każdym przelotem, instrument VIMS uzupełniał swoją mapę Tytana.
Stworzenie jednorodnej globalnej mapy Tytana to spore wyzwanie, wszak warunki obserwacyjne mogą ulegać dużym zmianom między kolejnymi przelotami sondy w pobliżu księżyca. Zmianie ulega kąt padania Słońca na powierzchnię, oraz położenie sondy względem powierzchni podczas obserwacji. Tego typu zmiany mogą jeszcze bardziej utrudnić odejmowanie wpływu rozpraszania i absorpcji światła przez gęstą, mglistą atmosferę Tytana. Zmiany pór roku mogły także odegrać swoją rolę w zmianie wyglądu powierzchni Tytana w trakcie długiej misji sondy Cassini. Wszystkie powyższe czynniki składają się na złożony problem, nad którego rozwiązaniem wciąż pracują naukowcy.
Na każdej mozaice zdjęcia od lewej do prawej przedstawiają różne widoki w szerokim spektrum widmowym instrumentu VIMS. Górny rząd obrazów przedstawia określony region: w pierwszym przypadku jest to 80-kilometrowej średnicy krater impaktowy Sinlap, a w drugim okolice miejsca lądowania próbnika Huygens. Dolny rząd przedstawia mapy półkuli na których powyższe regiony się znajdują.
Źródło: NASA