Ten fragment marsjańskiego obszaru pełen delikatnych wzorów, osuwisk i wydm, stanowi zaledwie niewielki wycinek rozległego labiryntu dolin, pęknięć i równin.
Region znany jako Noctis Labyrinthus – „labirynt nocy” – znajduje się przy zachodniej krawędzi Valles Marineris, największego kanionu w Układzie Słonecznym. Zdjęcie wykonano za pomocą sondy Mars Express (ESA) 15 lipca 2015 roku.
Noctis Labyrinthus jest elementem złożonej struktury, której początki leżą w rozdęciu skorupy – do którego doszło pod wpływem aktywności tektonicznej i wulkanicznej w regionie Tharsis (który jest domem dla Olympus Mons i innych dużych wulkanów).
Gdy skorupa w prowincji Tharsis wybrzuszała się, rozciąganiu ulegała jej powierzchnia. Tym samym powstawały pęknięcia o głębokości kilku kilometrów.
Cała sieć rowów tektonicznych i pęknięć rozciąga się na blisko 1200 km. Prezentowane tu zdjęcia przedstawiają obszar o szerokości ok. 120 km, którego centralnym obiektem jest duży, płaski blok.
Na zdjęciach doskonale widać osuwiska na zboczach oraz wzdłuż ścian doliny (najlepiej to widać na pierwszym zdjęciu w artykule).
W niektórych miejscach, szczególnie wyraźnie w dolnym prawym rogu powyższego zdjęcia, widać jak wiatr uformował z pyłu ruchome wydmy rozciągające się na okoliczne równiny.
Na wyższych terenach równinnnych (poniżej) także można zauważyć niemal proste smugi biegnące w różnych kierunkach – wskazują one na wiele epizodów aktywności tektonicznej w złożonej historii tego regionu.
Źródło: ESA