Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Wzrost intensywności procesów gwiazdotwórczych w Drodze Mlecznej 2-3 miliardy lat temu

Posted on 9 maja 2019 by Radek Kosarzycki
Obszar gwiazdotwórczy Rho Ophiuchi obserwowany przez satelitę Gaia. Jasne kropki to gromady gwiazd z masywnymi i najmłodszymi gwiazdami w tym regionie. Ciemne włókna wskazują rozkład gazu i pyłu, w których powstają nowe gwiazdy.

Zespół naukowców kierowany przez badaczy z Institute of Cosmos Sciences na Uniwersytecie w Barcelonie oraz z Obserwatorium Astronomicznego Besancon przeanalizował dane z satelity Gaia i odkrył, że jakieś 3 miliardy lat temu mieliśmy w Drodze Mlecznej do czynienia z silnym wzrostem intensywności procesów gwiazdotwórczych. W okresie tym powstało ponad 50 procent gwiazd tworzących dysk galaktyczny. Wyniki uzyskano łącząc odległości, barwy i jasności gwiazd zmierzone przez satelitę Gaia z modelami przewidującymi rozkład gwiazd w naszej galaktyce. Wyniki badań opublikowano w periodyku Astronomy & Astrophysics.

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Tak samo jak płomień gaśnie gdy w cylindrze skończy się gaz, tak samo procesy gwiazdotwórcze napędzane zapasami gazu, stopniowo tracą na intensywności wraz z jego wyczerpywaniem się. Wyniki badań wskazują, że choć proces ten zachodził głównie w ciągu pierwszych 4 miliardów lat formowania się dysku Drogi Mlecznej, silny wzrost intensywności procesów gwiazdotwórczych odwrócił ten trend. Bogata w gaz galaktyka satelitarna połączyła się z Drogą Mleczną dostarczając nowego paliwa i reaktywując procesy gwiazdotwórcze. Mechanizm ten może tłumaczyć rozkład odległości, wieku i mas gwiazd szacowane a podstawie danych zebranych przez satelitę Gaia.

„Skala czasowa tego wzrostu produkcji gwiazd, wraz z większą masą biorącą udział w procesie – miliardy mas Słońca – wskazują, że dysk naszej galaktyki nie doświadczał stabilnej ewolucji. Mogły w nim zachodzić istotne perturbacje, które rozpoczęły się jakieś 5 miliardów lat temu” mówi Roger Mor, badacz z ICCUB oraz pierwszy autor opracowania.

„Udało nam się to dostrzec analizując precyzyjne pomiary odległości dla ponad 3 milionów gwiazd w otoczeniu Słońca” mówi Roger Mor. „Dzięki tym danym, mogliśmy odkryć mechanizmy, które kontrolowały ewolucję
dysku naszej galaktyki ponad 8-10 miliardów lat temu.”. Tak jak w wielu różnych dziedzinach nauki obecnie, także i te odkrycia były możliwe dzięki dostępności ogromnych ilości niespotykanie precyzyjnych danych oraz wielu godzin prac obliczeniowych.

Modele kosmologiczne przewidują, ze nasza galaktyka mogła rosnąć łącząc się z innymi galaktykami, a przewidywania te wspierają także inne badania oparte o dane z satelity Gaia. Jeden z takich procesów łączenia galaktyk mógł spowodować silny wzrost intensywności procesów gwiazdotwórczych dostrzeżony w opisywanych tu badaniach.

Rozkład 3 milionów gwiazd wykorzystanych w opisywanych tu badaniach, w których wykryto wzrost intensywności procesów gwiazdotwórczych 2-3 miliardy lat temu.

Źródło: University of Barcelona

Nawigacja wpisu

← Potężne dżety z pierwszych gwiazd we wszechświecie
Oddziaływania grawitacyjne w dyskach protoplanetarnych a superziemie na ciasnych orbitach →

NAJNOWSZE

  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki NASA zakończyła misję. Nie udało się odzyskać kontroli nad sondą
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Czy życie może przetrwać dzięki promieniowaniu? Naukowcy zaskoczeni wynikami
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Ciemna materia i pierwsze gwiazdy: pierwotne czarne dziury mogą łączyć oba światy
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Webb pokazuje najdalsze galaktyki: nowe spojrzenie na Ultragłębokie Pole Hubble’a
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Mars lepszy niż Ziemia? Najlepsza szansa na przechwycenie obiektu 3I/ATLAS

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme
Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety