Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Letnie chmury na Tytanie

Posted on 7 listopada 2016 by Radek Kosarzycki

watchingsumm

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

29. i 30. października br. sonda Cassini sfotografowała chmury metanu przemieszczające się nad północnymi obszarami największego księżyca Saturna – Tytana.

Na powyższej animacji widzimy jak kilka gromad chmur stopniowo się rozwija, przemieszcza nad powierzchnią i zanika w trakcie jednej sekwencji, która obejmuje 11 godzin obserwacji – zdjęcia wykonywano co 20 minut. Najbardziej wyraźne są długie pasma chmur rozciągające się między 49 a 55 stopniem północnej szerokości geograficznej. Choć obszar aktywności w trakcie obserwacji pozostaje mniej więcej ten sam, to jednak poszczególne pasma zdają się rozwijać, a następnie zanikać. Same obłoki poruszają się z prędkością 20-40 km/h.

pia21051-home

Oprócz tego widzimy także kilka niewielkich obłoków nad regionem małych jezior dalej na północ, włącznie z jasną chmurą nad jeziorami Neagh Lacus i Punga Mare, która stopniowo zanika w trakcie obserwacji. Ta niewielka grupa chmur przemieszcza się z prędkością ok. 1-2 m/s.

Tego typu sekwencje zdjęć pozwalają naukowcom obserwować dynamikę obłoków, ich rozwój, ruch nad powierzchnią i zanikanie. Oprócz tego animacja taka jak powyżej pozwala odróżnić szum na zdjęciach (chociażby promienie kosmiczne uderzające w detektor) od delikatnych obłoków lub mgły.

W 2016 roku sonda Cassini od czasu do czasu obserwowała obłoki na środkowych szerokościach półkuli północnej oraz nad północnym obszarem biegunowym – obszarem, na którym znajdują się liczne jeziora  i morza wypełnione ciekłym metanem i etanem. Niemniej jednak większość tegorocznych obserwacji przeznaczonych do monitorowania chmur pozwalała jedynie na wykonywanie pojedynczych zdjęć wykonywanych w odstępach kilku dni lub tygodni. Powyższe obserwacje stanowią najlepszą okazję w tym roku do badania krótkoterminowej dynamiki chmur.

Modele klimatu Tytana przewidywały większą niż obserwowana aktywność chmur na początku lata na półkuli północnej. Oznacza to, że nasza wiedza o porach roku na Tytanie i związanych z nimi procesach atmosferycznych jest wciąż niepełna.

Sonda Cassini będzie kontynuowała monitoring pogody na Tytanie w trakcie przesilenia letniego na półkuli północnej w 2017 roku.

Źródło: NASA

Nawigacja wpisu

← Tsunami gwiazd i gazu prowadzi do powstania galaktycznych powiek
Martwy statyczny glob? Nowe animacje przedstawiają pogodę na Marsie →

NAJNOWSZE

  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Samotna planeta odkryta dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności i... Einsteinowi
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Akademia Przedsiębiorczości BraveCamp – osiem lat programu, który zmienia marzenia w realne projekty
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki NASA stawia na Firefly: nowa misja na południowy biegun Księżyca już w 2029 roku
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Mars i Enceladus mogą tętnić życiem pod powierzchnią. Dzięki promieniowaniu
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Żyjemy w gigantycznej kosmicznej pustce. Nawet o tym nie wiedzieliśmy

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme