Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Hubble: Majestatyczna spirala w Pegazie

Posted on 2 lutego 2018 by Radek Kosarzycki

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Powyższe zdjęcie wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a przedstawia galaktykę spiralną znaną jako NGC 7331. Po raz pierwszy dostrzeżona przez Williama Herschela w 1794 roku, NGC 7331 oddalona jest od nas o około 45 milionów lat świetlnych. Zwrócona do nas półprofilem galaktyka prezentuje swoje przepiękne ramiona owijające się niczym wir wokół centralnego regionu galaktyki.

Astronomowie wykonali to zdjęcie za pomocą kamery Wide Field Camera 3 (WFC3) przy okazji obserwacji wyjątkowej eksplodującej supernowej  w pobliżu żółtego jądra galaktyki. Nazwana SN 2014C, supernowa szybko ewoluowała z poziomu supernowej zawierającej bardzo mało wodoru do bogatej w wodór – w ciągu zaledwie jednego roku. Ta rzadko obserwowana metamorfoza była bardzo jasna na wysokich energiach i dostarczyła unikalnych informacji o słabo poznanych ostatnich fazach życia masywnych gwiazd.

NGC 7331 rozmiarami, kształtem i masą przypomina Drogę Mleczną. Co więcej, ma porównywalne tempo tworzenia nowych gwiazd, zawiera podobną liczbę gwiazd, posiada supermasywną czarną dziurę i porównywalne ramiona spiralne. Główna różnica między tą galaktyką i naszą własną to fakt, że NGC 7331 to galaktyka spiralna bez poprzeczki – nie ma w niej przechodzącego przez środek galaktyki i jej jądro pasa gwiazd, gazu i pyłu, takiego jak obserwujemy w Drodze Mlecznej.  Zgrubienie centralne charakteryzuje się ponadto osobliwą rotacją, bowiem rotuje w przeciwną stroną niż cały dysk galaktyki.

Badając galaktyki podobne do naszej możemy lepiej poznać nasze własne galaktyczne otoczenie, które często pozostaje poza naszym zasięgiem, oraz zachowanie i ewolucję galaktyk jako całości.

Źródło: ESA/Hubble & NASA/D. Milisavljevic

[AdSense-A]

Nawigacja wpisu

← ASTROLIFE: Niebo w lutym 2018
Całe mnóstwo wody na planetach układu TRAPPIST-1 (prawdopodobnie) →

NAJNOWSZE

  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Samotna planeta odkryta dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności i... Einsteinowi
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Akademia Przedsiębiorczości BraveCamp – osiem lat programu, który zmienia marzenia w realne projekty
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki NASA stawia na Firefly: nowa misja na południowy biegun Księżyca już w 2029 roku
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Mars i Enceladus mogą tętnić życiem pod powierzchnią. Dzięki promieniowaniu
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Żyjemy w gigantycznej kosmicznej pustce. Nawet o tym nie wiedzieliśmy

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme