Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Układ Słoneczny
  • Astrofizyka
  • Kosmologia
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
Menu

Egzoplanetarny hattrick. Astronomowie odkrywają trzy superziemie w naszej okolicy

Posted on 1 lipca 20248 sierpnia 2024 by Radek Kosarzycki

Astronomowie odkryli trzy potencjalne egzoplanety typu superziemia krążące wokół stosunkowo pobliskiego pomarańczowego karła. Mamy tutaj zatem do czynienia z planetami skalistymi o masie kilkukrotnie większej od masy Ziemi.

Gwiazdą macierzystą dla nowo odkrytych planet jest gwiazda skatalogowana pod numerem HD 48498 oddalona od nas o jakieś 55 lat świetlnych. Dane pomiarowe wskazują, że planety okrążają swoje słońce w ciągu 7, 38 i 151 dni. Dane te wskazują, że zdecydowanie najbardziej interesującą z całej trójki jest najdalsza planeta. Wynika to bowiem z faktu, że znajduje się ona w ekosferze swojej gwiazdy, czyli w odległości, w której na powierzchni planety skalistej może istnieć woda w stanie ciekłym. To właśnie w takich odległościach naukowcy poszukują planet, które teoretycznie mogłyby być zamieszkane przez jakieś formy życia.

HD 48498 jest tym samym najbliższym znanym układem planetarnym, w którym znajduje się superziemia w ekosferze gwiazdy.

Wszystkie inne dotąd odkryte znajdują się znacznie dalej od nas. Nie oznacza to co prawda, że jest ona w zasięgu naszych statków kosmicznych, ale przynajmniej jej względna bliskość pozwala badać ją nieco dokładniej niż inne gwiazdy tego typu.


Czytasz Puls Kosmosu i wciąż mało ci kosmosu? Wspieraj nas na Patronite.pl


Warto tutaj zauważyć, że naukowcy jak na razie mają szacunki dotyczące jedynie masy wszystkich trzech planet, natomiast nie posiadają informacji o ich rozmiarach. Wynika to z faktu, że planety zostały odkryte metodą prędkości radialnych, a więc astronomowie uważnie obserwowali gwiazdę macierzystą i jej wahania w kierunku do i od Ziemi spowodowane przyciąganiem grawitacyjnym ze strony krążącej wokół nich planet. Niestety układ planetarny jest tak ułożony w przestrzeni kosmicznej, że z Ziemi nie jesteśmy w stanie obserwować tranzytów planet na tle tarczy gwiazdy macierzystej. To z kolei oznacza, że teoretycznie możemy mieć tutaj do czynienia albo z masywnymi superziemiami, albo z lodowymi olbrzymami, czyli planetami gazowymi podobnymi do Urana i Neptuna. Te dwie kategorie niejako się zazębiają ze sobą w kwestii masy. W przypadku tych trzech konkretnych planet mamy do czynienia z zakresem mas od 5 do 11 mas Ziemi.

Pozostaje mieć nadzieję, że superprecyzyjne metody obrazowania pozwolą nam wkrótce wykonać zdjęcie układu planetarnego. W ten sposób moglibyśmy ustalić, z jakimi planetami mamy do czynienia w tym przypadku.

Źródło: MNRAS

Nawigacja wpisu

← Tianwen-2. W przyszłym roku rusza kolejna daleka misja kosmiczna z Chin
Zapisz się na newsletter „Kosarzycki o kosmosie” →

NAJNOWSZE

  • 9 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Aktywność słoneczna niszczy satelity SpaceX. Oto jak i dlaczego
  • 9 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Tianwen-2 w drodze do planetoidy Kamoʻoalewa. Chińska sonda przesłała pierwsze zdjęcie
  • 9 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Astronomowie potwierdzają: czarna dziura M87 obraca się z zawrotną prędkością
  • 9 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Zimna przeszłość ognistej planety – JWST śledzi pochodzenie WASP-121b
  • 9 czerwca 2025 by Radek Kosarzycki Astronomowie odkrywają izotopy metanolu w pobliżu młodej gwiazdy. Trop do życia poza Ziemią?

NEWSLETTER

PODCAST

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme