Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Śnieg metanowy na szczytach gór na Plutonie

Posted on 6 marca 2016 by Radek Kosarzycki
nh-cthulhusnowcapsfull
Klinkij aby otworzyć w pełnym rozmiarze. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI

Zespół misji New Horizons odkrył łańcuch egzotycznych, pokrytych śniegiem gór rozciągający się przez ciemne obszary Plutona nazwane nieformalnie Cthulhu Regio.

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Jeden z najłatwiejszych w identyfikacji obszarów Plutona – Cthulhu (czyt. k-TU-lu) rozciąga się wzdłuż połowy równika Plutona, zaczynając się na zachodzie od wielkich równin lodu azotowego (Sputnik Planum). Przy długości 3000 km i szerokości 750 km, Cthulhu jest nieznacznie większy od Alaski.

Pod względem wyglądu Cthulhu odróżnia się od reszty ciemną barwą. Naukowcy uważają, że kolor spowodowany jest przez warstwę ciemnych tholinów – złożonych molekuł, które powstają gdy metan wystawiony jest na działanie światła słonecznego. Geologia tego regionu jest bardzo różnorodna – od górzystej po równinną, silnie pokrytą kraterami i pęknięciami.

Czerwonawe powiększenie (lewe zbliżenie) przedstawia pasmo gór mieszczące się w południowo-wschodniej części Cthulhu o długości 420 km. Pasmo znajduje się między kraterami, a jedynie wąskie doliny oddzielają w nim kolejne szczyty. Zbocza najwyższych szczytów pokryte są jasnym materiałem, który wyraźnie kontrastuje z ciemno-czerwoną barwą otaczających je równin.

Naukowcy uważają, że ten jasny materiał to w przeważającej mierze metan, który zestalił się w lód na szczytach. „Fakt, że ten materiał pokrywa tylko górne fragmenty szczytów sugeruje, że lód metanowy może zachowywać się jak woda w ziemskiej atmosferze, kondensując się jako szron na dużych wysokościach,” powiedział John Stansberry, członek zespołu naukowego New Horizons z Space Telescope Science Institute w Baltimore, Maryland. Dane dotyczące składu chemicznego zebrane przez kamerę Ralph/Multispectral Visible Imaging Camera (MVIC), przedstawione po prawej, wskazują, że położenie jasnego lodu na szczytach górskich odpowiada prawie dokładnie rozkładowi lodu metanowego, przedstawionego tutaj w kolorze fioletowym.

Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI

Nawigacja wpisu

← Hubble i gwiezdne odciski palców
PALE RED DOT: Dlaczego mamy obsesję na punkcie metali! →

NAJNOWSZE

  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Samotna planeta odkryta dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności i... Einsteinowi
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Akademia Przedsiębiorczości BraveCamp – osiem lat programu, który zmienia marzenia w realne projekty
  • 30 lipca 2025 by Radek Kosarzycki NASA stawia na Firefly: nowa misja na południowy biegun Księżyca już w 2029 roku
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Mars i Enceladus mogą tętnić życiem pod powierzchnią. Dzięki promieniowaniu
  • 29 lipca 2025 by Radek Kosarzycki Żyjemy w gigantycznej kosmicznej pustce. Nawet o tym nie wiedzieliśmy

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme