Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Hen 2-427: ognista kula

Posted on 16 sierpnia 2016 by Radek Kosarzycki
Źródło: ESA/Hubble & NASA
Źródło: ESA/Hubble & NASA

Powyższy dramatyczny barwny obraz przedstawia kosmiczny obiekt o równie dramatycznej historii.Po środku tego niesamowitego obłoku gazu i pyłu tworzącego mgławicę znaną jako M1-67 znajduje się gwiazda o nazwie Hen 2-427 (znana także jako WR 124).

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Owa gwiazda jest równie gwałtowna co jej otoczenie. To gwiazda Wolfa-Rayeta, rzadki typ gwiazdy charakteryyzujący się bardzo wysokimi temperaturami powierzchni – znacznie ponad 25 000 stopni Celsjusza (w porównaniu do stosunkowo chłodnego Słońca – 5500 stopni Celsjusza) – i niesamowicie wysoką masą z zakresu 5-20 mas Słońca. Tego typu gwiazdy bezustannie tracą olbrzymie ilości masy w silnych wiatrach gwiazdowych bezustannie emitowanych z ich powierzchni w przestrzeń kosmiczną.

Hen 2-427 odpowiedzialna jest za stworzenie tego co widzimy na zdjęciu uchwyconym niezwykle szczegółowo za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a. Masywna gwiazda znajdująca się na końcowych etapach ewolucji, wyrzuciła materię tworzącą M1-67 w przestrzeń kosmiczną jakieś 10 tysięcy lat temu – prawdopodobnie w wielu rozbłyskach – które z czasem stworzyły rozzerzający się pierścień materii.

Od tego czasu gwiazda uzupełnia mgławicę olbrzymimi ilościami gazu i zalewa ją intensywnym promieniowaniem jonizującym, które kształtuje jej ewolucję. M1-67 w przybliżeniu ma kształt pierścienia jednak pozbawiona jest wyraźnej struktury – w rzeczywistości jest to duży, masywny, bardzo rozgrzany zbiór węzłów gazu skupionych wokół gwiazdy centralnej.

Hen 2-427 oraz M1-67 leży 15 000 lat świetlnych od Ziemi w kierunku gwiazdozbioru Strzały Zdjęcie wykonane zostało w zakresie promieniowania widzialnego za pomocą kamery Wide Field Planetary Camera 2 i zostało opublikowane w 2015 roku. Te same dane zostały obrobione i opublikowane już w 1998 roku. Wtedy wynikiem było poniższe zdjęcie.

Great Balls of Fire! Hubble Sees Bright Knots Ejected from Brill

Źródło: ESA & Hubble

Nawigacja wpisu

← Brązowe karły odkrywają przed nami tajemnice egzoplanet
Trailer największego radioteleskopu na świecie: Square Kilometer Array →

AUTOR

NAJNOWSZE

  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Europejska walka z kosmicznymi śmieciami nabiera tempa na Teneryfie
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Kosmiczna zagadka rozwiązana. Gwiazda zgasła przez pyłowy dysk
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki SpaceX podniesie orbitę stacji kosmicznej. W ten sposób przetestuje system, który zakończy projekt ISS
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Egzoplaneta GJ 1132 b to naga skała. Najnowsze dane JWST kończą spór
  • 28 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Relatywistyka obliczeniowa. To może być klucz do zagadki początków wszechświata

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme