Skip to content

PULS KOSMOSU

Kosarzycki o kosmosie

Menu
  • Astrofizyka
    • Egzoplanety
    • Gwiazdy
    • Mgławice
  • Kosmologia
    • Ciemny wszechświat
    • Czarne dziury
    • Fale grawitacyjne
    • Galaktyki
  • Eksploracja kosmosu
  • Tech
  • Inne
    • Recenzje
  • Układ Słoneczny
    • Merkury
    • Wenus
    • Wenus
    • Ziemia
    • Księżyc
    • Mars
    • Pas Planetoid
    • Ceres
    • Planetoidy
    • Jowisz
    • Saturn
    • Uran
    • Neptun
    • Pas Kuipera
    • Pluton
    • Obiekty Pasa Kuipera
    • Planeta 9
    • Komety
Menu

Halo radiowe w masywnej gromadzie galaktyk

Posted on 26 lutego 2016 by Radek Kosarzycki

radiohalodis

Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl

Halo radiowe to rozległy obszar rozproszonej emisji radiowej zazwyczaj znajdujące się w centrach gromad galaktyk. Niedawno międzynarodowy zespół astronomów odkrył taki duży obszar rozproszonej emisji o średnicy trzech milionów lat świetlnych. Nowe halo znajduje się w odległej, łączącej się gromadzie galaktyk oznaczonej jako MACSJ2243.3-0935. Odkrycie zostało opisane w artykule naukowym opublikowanym 18 lutego br. na portalu arXiv.

Naukowcy pracujący pod kierownictwem Therese Cantwell z Jodrell Bank Centre for Astrophysics na University of Manchester w Wielkiej Brytanii do wykrycia halo wykorzystali dwa radioteleskopy. Znajdujący się w RPA teleskop KAT-7 został użyty do obserwacji MACSJ2243.3-0935 7 września 2012 roku. Prawie dwa lata później – 20 czerwca 2014 roku zespół skorzystał z teleskopu Giant Meterwave Radio Telescope (GMRT) w Indiach, do przeprowadzenia obserwacji uzupełniających. KAT-7 to sieć siedmiu anten o średnicy 12 metrów każda, a GMRT składa się z 30 anten o średnicy 45 metrów każda.

Odkrycie halo radiowego było nie lada wyzwaniem z uwagi na fakt, że taka rozproszona emisja charakteryzuje się wyjątkowo słabą jasnością powierzchniową, szczególnie w zakresie częstotliwości GHz. Dlatego też gdy naukowcy skanują co raz to niższe częstotliwości, ich jasność rośnie, odkrywając przed nami obecność regionów emitujących w zakresie radiowym.

„GMRT to doskonały teleskop do wykrywania halo radiowego, bowiem jest zdolny do wykonywania obserwacji tak niskich częstotliwości. GMRT  jest także w stanie tworzyć obrazy tak w wysokiej jak i niskiej rozdzielczości. To bardzo ważne, bowiem możemy trafić na kompaktowe obszary emisji radiowej, które mogą pochodzić od innych obiektów astronomicznych i nakładać się na rozległe obszary emisji, tym samym utrudniając określenie właściwości halo. Dzięki możliwości stworzenia map w wysokiej rozdzielczości możemy usunąć wkład źródeł punktowych do emisji rozległego halo,” powiedział Cantwell portalowi Phys.org.

Astronomowie odkryli, że halo radiowe w MACSJ2243.3-0935 charakteryzuje się strumieniem i rozmiarami podobnymi do innych halo radiowych. Niemniej jednak zauważają, że mało jak na razie wiemy o tych obszarach rozproszonej emisji, a szczególnie mało o ich pochodzeniu.

Powstawanie halo radiowych może mieć swoje źródło w łączeniu gromad galaktyk, które są bardzo energetycznymi zdarzeniami – ilość energii emitowana w takich zderzeniach jest rzędu biliona eksplozji supernowych. Jeden ze scenariuszy powstawania wskazuje, że turbulencje gazu w gromadzie galaktyk przyspieszają cząsteczki do energii w których emitują radiowo. Niemniej jednak nie wszystkie łączące się gromady galaktyk posiadają własne halo radiowe.

„Nie wiemy jak na razie dlaczego tak jest chociaż najprawdopodobniej jest to związane z ilością energii uwolnionej podczas zderzenia. Mniej energetyczne zderzenia mogą nie powodować wystarczających turbulencji pozwalających na powstawanie halo radiowego,” mówi Cantwell.

Według zespołu niezbędne są kolejne obserwacje zarówno na niższych jak i wyższych częstotliwościach, które pozwolą zbadać różne scenariusze powstawania halo.

Więcej informacji:

  • artykuł naukowy: http://arxiv.org/abs/1602.05923

Źródło: arXiv / phys.org

Nawigacja wpisu

← Zamrożone kaniony północnego bieguna Plutona
ASTROFAZA: Uran – lodowy gigant →

NAJNOWSZE

  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Bennu i Ryugu mogą pochodzić z tej samej rodziny asteroid
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Gigantyczne osuwisko na Księżycu? Nowe badania próbek Apollo 17 dają odpowiedź
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Nowy księżyc Urana. Nawet sonda Voyager go nie zarejestrowała
  • 20 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki Astronomowie odkryli niezwykły układ czterech gwiazd. Wśród nich dwie są nieudane
  • 5 sierpnia 2025 by Radek Kosarzycki NASA zakończyła misję. Nie udało się odzyskać kontroli nad sondą

PATRONITE

© 2025 PULS KOSMOSU | Powered by Minimalist Blog WordPress Theme