Wspieraj Puls Kosmosu na Patronite.pl
Laureat Nagrody Nobla, główny astronom projektu Teleskopu Kosmicznego Jamesa Webba (JWST- James Webb Space Telescope) zalecił planetologom przygotowywanie się do składania propozycji badań, które będą mogli przeprowadzić za pomocą 6,5-metrowego lustra głównego teleskopu JWST skupiając się na obiektach bliższych niż jego docelowe przeznaczenie.
„Już za dwa lata będą przyjmowane pierwsze propozycje,” powiedział John Mather, naukowiec programu JWS w Goddard Space Flight Center (Greenbelt, Maryland) podczas prezentacji dotyczącej następcy Kosmicznego Teleskopu Hubble’a podczas dorocznego spotkania Oddziału Nauk Planetarnych Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego. „Rozpocznijcie negocjacje dotyczące współpracy. To przecież trochę potrwa. Może uda się zaplanować jakieś dodatkowe obserwacje [za pomocą innych teleskopów], dzięki którym pokażecie, że naprawdę o celu swoich obserwacji wiecie najwięcej.”
Mather, który otrzymał w 2006 roku Nagrodę Nobla w fizyce za odkrycie zgodności mikrofalowego promieniowania tła z modelem ciała doskonale czarnego (za pomocą Cosmic Background Explorer Satellite (COBE)) powiedział, że pod koniec 2017 roku NASA będzie analizowała pierwszą rundę gościnnych propozycji obserwacyjnych na JWST – wniosków o czas obserwacyjny na teleskopie od naukowców spoza kręgu astrofizyków bezpośrednio zaangażowanych w rozwój misji teleskopu, którego koszt szacowany jest na 9 miliardów dolarów.
JWST, którego start planowany jest na drugą połowę 2018 roku na pokładzie europejskiej rakiety Ariane 5, zaprojektowany został z myślą o obserwowaniu odległych obiektów takich jak galaktyki, mgławice czy kwazary.
Niemniej jednak JWST będzie także doskonale wyposażony do badania najodleglejszych obiektów w naszym Układzie Słonecznym (za wyjątkiem kilku szybko poruszających się komet i planetoid). Mars, jeden z najjaśniejszych obiektów w polu widzenia JWST może także być wymagającym obiektem dla JWST – mówi John Stansberry, naukowiec z Space Telescope Science Institute w Baltimore.
Z drugiej strony księżyce w zewnętrznym Układzie Słonecznym, szczególnie lodowe księżyce takie jak Europa krążąca wokół Jowicza czy Tytan wokół Saturna stanowią obiecujące cele obserwacyjne nowego teleskopu. Co więcej, kolejnymi potencjalnymi celami obserwacji mogą być obiekty Pasa Kuipera czy gazowe olbrzymy.
Mather przypomniał także, że pełną zdolność obserwacyjną JWST osiągnie w 2019 roku po zakończeniu wszystkich testów zaplanowanych na pierwszy okres po wyniesieniu teleskopu na orbitę. Propozycje pochodzące od planetologów oceniane będą przez międzynarodowy komitet składający się z naukowców amerykańskich, europejskich i kanadyjskich.
Źródło: spacenews
Więcej informacji: artykuł oryginalny